نحوه آبیاری درخت گردو

 شرایط آبیاری درخت گردو

تا این اواخر در فرانسه و در سایر مناطقی که میزان بارندگی سالانه یا ذخیرۀ آب زیرزمینی فراوان بود، گردو به شیوۀ سنتی و اغلب بدو آبیاری کشت می شد. پس از بررسی و مشاهدات عینی در باغهای خصوصی و آزمایشی (آبی و دیم) مشخص شده که توان تولید گردو در باغهای دیم پیوسته در حال کاهش است و به رغم هر گونه عملیات زراعی، آب و آبیاری در افزایش تولید محصول اثر مثبت و غیرقابل انکار دارد. آبیاری نه فقط در بالا بردن کمیّت میوه، بلکه بر کیفیت آن نیز اثر مطلوبی می گذارد.

1.4 دوره های بحرانی

در طول دورۀ رشد گیاهی، درخت گردو مراحل مختلفی را می گذراند که طی این مراحل غفلت در آبیاری نه فقط محصول سال، بلکه تولید کمّی و کیفی سالهای آینده را نیز مورد تهدید قرار می دهد. اثر این غفلت به شرح زیر است:

ـ اثرهای تخریبی کمبود آب بر اندازه میوه و رشد گیاهی (در خرداد)

ـ اثرهای تخریبی کمبود آب بر تشکیل جوانه های میوه دهنده (سال بعد) و بر مغز گردوی سال (در تیر ماه)

ـ اثرهای تخریبی کمبود آب بر کیفیت کامل مغز گردو و خشبی شدن شاخه های سال (در مرداد و شهریور)

ـ چو تبدیل عناصر معدنی برای رشد کامل اندامهای مختلف گیاه به آب و قدرت تحرک آن متکی است، کمبود آب، یا خشکی خاک، عمل جذب عناصر غذایی و نحوۀ استفاده از آنها را مختل می کند و به خطر می اندازد.

کاهش بازده محصول در قطعات دیم نسبت به باغهای آبی (بر حسب جنس خاک و ارقام) بین 15 تا 50% گزارش شده است. بنابراین مشاهده می شود که آبیاری در باغهای گردو، از لحاظ توید کمی و کیفی میوه دارای چه اهمیتی است.

باید دانست ارقامی که میوه آنها جانبی است در مقاب کمبود آب حساس تر از ارقامی هستند که میوه آنها انتهایی است. بنابراین در شرایط کم آبی به منظور رفع اثرهای این کمبود، اولا باید ارقامی انتخاب شود که میوه آنها انتهایی باشد، ثانیا آب مورد نیاز آنها باید قبلا پیش بینی و تامین و از هدر رفتن آب با تدبیرهای لازم جلوگیری شود.

از عواقب دیگر کمبود آب کاهش طول عمر درخت، تشدید حساسیت نسبت به عوارض اقلیمی و پارازیتها، و کاهش تأثیر مواد غذایی کودها را می توان نام برد.