وضعیت تولید نهال گلابی در ایران

وضعیت تولید نهال گلابی در ایران

در حال حاضر تولید گلابی در کشور همچنان کم و بیش به صورت سنتی انجام و در کم تر باغی می توان آثاری از کشت متراکم را برای این محصول مشاهده کرد. شاید مهم ترین دلیل این مسئله عدم وجود پایه های رویشی مناسب و سازگار با شرایط اقلیمی ایران باشد، به این صورت که پایه های رویشی کوئینس موجود در کشور همچون کوئینس C , B , A همگی به شرایط خاک های آهکی کشور ما حساس و به شدت کلروز ناشی از کمبود آهن را نشان می دهند.

درختان گلابی به بسیاری از تنش های غیر زنده تحمل بیش تری در مقایسه با سایر درختان میوه معتدله نظیر درختان میوه هسته دار و حتی سایر دانه دار ها نشان داده و به همین دلیل سوء مدیریت های اعمال شده روی باغ های گلابی اغلب منجر به کاهش نسبی محصول و به نابودی کامل باغ شده است.

سطح کل باغ های گلابی کشور اعم از بارور و نهار 17290 هکتار است که از این سطح در ای سال 152741 تن گلابی برداشت شده است. متوسط عملکرد در باغ های گلابی در شرایط آبیاری حدود 1/10 تن در طی این سال بوده است.

در بین استان های کشور، تهران، خراسان، آذربایجان شرقی، اصفهان، قزوین و آذربایجان غربی شش استان دارای بیش ترین سطح زیر کشت باغ های گلابی در کشور می باشند. از نظر میزان تولید نیز استان تهران با 47886 تن مقام نخست، استان خراسان با 49140 تن مقام دوم و استان قزوین با 11084 تن مقام سوم را در کشور به خود اختصاص داده است.

ارقام غلب در مناطق گلایب خیز ایران شامل ارقام بومی شاه میوه (در انواع نامیده شده شامل شاه میوه، کرج، شاه میوه اصفهان و...) نطنزی، سردرودی (پیغمبری)، سه فصله، تاشکندی، سبری، درگزی، بیروتی، قوسی و فلسطینی و ارقام وارداتی شامل ویلیامز، دوشس، اسپادونا (Spaduna)، و ویلیامز دوشس (Williams Dueshese) می باشند.