شرایط سازگاری پایه های گردو

سازگاری پایه­ های گردو

تهویه خاک

بالا بودن سطح آب زیرزمینی موجب می­شود تهویه خاک به طور کامل صورت نگیرد و این موجب صدمه دیدن درخت گردو می­شود. خسارت ناشی از حالت غرقابی بر روی ریشه­های درختان بذری جوان متفاوت است به این ترتیب که میزان خسارت در پایه J.regia زیاد، در پایه J.hindsii متوسط و در پایه پارادوکس کم بوده است. در یک آزمایش مشاهده شده است که پایه گردوی سیاه نسبت به پایه­های گردوی ایرانی و گردوی سیبولدیانا نسبت به حالت غرقابی خاک مقاومت بیشتری نشان می­دهد.

گاهی در تابستان چند روز بعد از آبیاری به روش غرقابی، برگها خشک شده و درختان به طور ناگهانی پژمرده می­شوند این پدی ده را آپوپلکسی (Apoplexy) می­نامند و هیچ گونه عامل بیماری­زایی در آن دخالت ندارند. تصور می­شود دمای بیش از حد خاک، توقف رشد ریشه در اثر رطوبت ناکافی و غرقاب شدن ناحیه ریشه از عوامل موثر در بروز پدیده آپوپلکسی (فلج گیاهی) باشد. ریشه­های پارادوکس نسبت به این عارضه بسیار مقاوم هستند.

شوری

غلظت بیش از حد نمک در آب و یا خاک به درختان گردو آسیب می­زند. پایه­های مقاوم تا حساس گردو نسبت به نمک به ترتیب عبارتند از: J.hindsii ، J.paradox ، J.regia ، J.nigra ظرفیت پایه­های مختلف گردو در رابطه با جذب و انتقال نمک­ها، در کالیفرنیا مورد آزمایش قرار گرفته است.

واکنش خاک

معمولاً وقتی که اسیدیته خاک زیاد است، زردی (کلروز) بروز می­کند. در چنین شرایطی به علت وجود مقدار زیاد کربنات کلسیم در خاک، کمبود آهن و منگنز مشاهده می­شود. پایه پارادوکس حساسیت کمتری به زردی دارد، به علاوه زردی بر روی پایه­های J.microcarpa و J.major دیده نمی­شود.

مقاومت به سرما

در آب و هوای خیلی سرد، سازگار بودن پایه­ها به سرمای شدید، برای بقای درخت ضروری است. مقاومت پایه­های گردو نسبت به سرما از مقاوم تا حساس درجه بندی شده است که به ترتیب شامل J.mandshurica ، J.cinerea ، J.nigra ، J.regia می­باشد.