آبیاری درخت بادام

آبیاری نهال بادام

بادام درختی است مشهور به مقاومت و سازش با خشکی. در واقع بادام گیاهی است که خاصیت تغییر پذیری مکانیکی جالبی در واکنش نسبت به محیط نشان میدهد. در مناطق خشک و نیمه کویری قسمتی از شاخ و برگ درخت میریزد که گرچه به سازش آن با محیط کمک میکند اما باعث کاهش بهره دهی نیز میشود. در عوض، کشت آبی بادام جواب مساعدتری داده و تولید آن را در مرز 1200 کیلوگرم در هکتار نیز بالاتر برده است.

رشد اندام رویشی

آبیاری رشد چشمگیر و آشکار حجم درخت و افزایش تعداد گل و مقدار تولید را امکانپذیر میکند. حجم درختهای جوان نسبت مستقیم با رشد و با کیفیت آبیاری در سالهای اولیه پس از کاشت دارد. دقت در تنظیم آبیاری سبب رشد سریع درخت جوان و سبب برداشت حداقل 500 کیلوگرم مغز بادام از سال 4 و 5 خواهد شد.

رشد اندام زایشی

خشکی رویدادی منفی است که بر تولید میوه سال بعد اثر منفی میگذارد زیرا میزان تبدیل گل به میوه نسبت مستقیم با مقدار آبیاری درسال قبل دارد. منفی ترین اثر خشکی و کم آبی، اختلال در سرعت رشد و تکامل گل آذینها و افزایش تعداد گلهای ناقص است که قادر به تلقیح و باروری نخواهند بود.