پایه های موجود در نهال گردو

از تمام آزمایشهایی که روی پایه های sieboldiana maxim و cinerea انجام شده است، به علت حساسیت زیاد به کلروز و خفگی ریشه، بخصوص به سبب ناسازگاری پایه و پیوندک، تاکنون نتیجۀ مطلوبی گرفته نشده است.

پایۀ hindsii Jeps نیز به غیر از کالیفرنیا، در شرایط سایر مناطق اقلیمی (تابستانهای خنک و نسبتاً مرطوب) پایه ای ضعیف و حساس به کلروز Chlorosis شناخه شده است. به علاوه، این پایه نسبت به بیماری آنتراکنوز Anthracnose نیز حساس است و چون برگهای آن از اول تابستان روی تاج درخت شروع به ریزش می کند پایه ای مطلوب برای پیوند نیست.

بنابراین پس از regia بهترین پایه برای پیوند گردو nigra شناخته شده است.

Juglans nigra L.

بیست سال است که از این گونه به عنوان پایه برای پیوند گردو و احداث جوزستانهای بزرگ در سطح وسیع استفاده می شود. هم اکنون تعداد این گونه در فرانسه به 200000 اصله رسیده است که 15% از کل مساحت زیر کشت گردو را در این کشور در بر می گیرد.

از پای nigra بیشتر برای پیوند واریته‌هایی که در انتهای شاخه بار می دهند (مثل فرانکت و اغلب تیپ های گردوی ایرانی) استفاده می شود.

باردهی گردو روی این پایه به علت قدرت متوسط درخت تا حدودی زودتر از باردهی روی پایۀ regia انجام می گیرد (5 تا 20%).

پایۀ nigra نسبت به دو بیماری ریشه یعنی شیره سیاه ناشی از Phytophtora cinnamomi و پوسیدگی ریشه ناشی از Amillaria mellea حساسیت کمتری نشان داده است.

اما حساسیت بسیار زیاد این پایه نسبت به CLRV استفاده از آن را محدود به مناطقی کرده است که احتمال خطر سرایت و آلودگی تقریباً صفر باشد؛ یعنی مناطقی که در آن از جوزستانهای کهنسال و سنتی که احتمال آلودگی در آنها بیشتر است اثری نباشد. در هر حال، در هنگام احداث جوزستانهای تازه بر روی این پایه، شرایط خاک محل باید سالم و مساعد تشخیص داده شود.

چون nigra در واقع پایه ای است که نسبت به کلروز (کمبود آهن) نیز حساسیت دارد، نتیجۀ مطلوب از آن هنگامی به دست می آید که در خاکهای غنی و عمیق (زمینهای سبک و رسوبی و سیلابی دره ها) کاسته شود و آب کافی نیز به آن برسد. با این حال، قدرت سازش این پایه در پیوند با ارقامی که روی شاخه های باردهندۀ جانبی میوه می دهند (مانند لارا Lara و پدرو Pedro) به اندازۀ کافی رضایتبخش نخواهد بود؛ زیرا درخت بلافاصه پس از باردهی دچار عدم تعادل بین رشد گیاهی و نیروی باردهی می شود. به این معنی که رشد درخت متوقف، اندازۀ میوه کوچک، پوست گردو خشبی، و اتصال لپه های میوه به یکدیگر مختل می شود. در این شرایط استفاده از این پایه مطلقاً تجویز نمی شود.

Juglans regia L.

Regia که همان گردوی بومی ایران است، به سبب مقاومت و تحمل نسبت CLRV و به سبب وحشی بودن نسبی و ویژگیهای طبیعی که دارد به رغم حساسیت نسبی نسبت به بیماریهای ریشه، بهترین پایۀ انتخابی برای پیوند و کاشت در غلب مناطق مساعد گردو خیزمان شناخته شده است.

پایۀ regia به سبب نیرو و قدرت رشد زیادی که به درخت گردو منتقل می شود، بخصوص برای ارقامی که میوه های جانبی می دهند مناسبتر است. regia بین رشد گیاهی و جنسی درخت تعادل برقرار می کند و محصول فراوان با کیفیت مطلوب و مرغوب به بار می آورد. در ضمن چون CLRV از طریق میوه و مغز regia نیز انتقال می یابد، هشداری است برای خزانه کاران تا هسته های گردوی بذری را از درختان سالم و از مناطق عاری از ویروس انتخاب کنند.