بیماری فوزیکوکوم بادام

آفت فوزیکوکوم درخت بادام

عامل این بیماری Fusicoccumamygdali است. این بیماری روی بادام دو نوع علائم روی شاخه و روی گل آذینهای ماه مه میگذارد یعنی ضمن حمله به شاخه های بزرگتر، انشعابهای کوچکتر و جستهای واسط بین آن دو را آلوده میکند، به دمبرگها نیز سرایت و آنها را زخمی میکند.

علائم

روی شاخه: شانکر به شکل نکروز قهوه ای رنگ، بیضی شکل و نامحدودی که مرکز آن محل تمرکز عفونت است ظاهر میشود. معمولاً روی سطح گلهای نکروزی، جوشهای کوچک یا رشته های باریک و نازکی دیده میشود. این رشته های نازک که اسپورها هستند در دورانهای مرطوب با باران باز میشوند و اسپورها را رها و پراکنده میکنند.

روی گل: علامت این شانکر روی گلها ممکن است با خسارت مونیلیا یا چوبخوارها اشتباه شود. گل آذینها بر اثر آلودگی زخم دمبرگها در پاییز قبل یا در بهار، خشک میشوند و همراه با برگچه جوانه های آلوده میریزند.

روش مبارزه

عملیات زراعی: بیماری فوزیکوکوم مثل مونیلیا یک بیماری کانونی است که مبارزه با آن ضروری و عبارت است از:

• حذف درختهای وحشی حامل شانکر احتمالی و مبارزه نشده در حوالی باغ.
• قطع شاخه های آلوده در آغاز سرایت و سوزاندن فوری آنها.
• عدم آبیاری روی تاج درخت، حتی در هنگام مبارزه با یخبندان بهاره.

مبارزه شیمیایی: فقط بنزیمیدازول ها برای مبارزه با این پارازیت مؤثر بوده است. محلول پاشی باید در آغاز ریزش برگها به منظور التیام زخم دمبرگها (که حساستر هستند) انجام شود. اگر هوا بارانی باشد، محلول پاشی باید تکرار شود. سولفات مس در زمستان را توصیه میکنند.