1- انواع خرما: در جدول (12)، به برخی از انواع خرمای تجاری موجود در کشور اشاره شده است:

جدول 12. برخی از انواع خرمای تجاری موجود در کشور

2- اندازه: با وجود اینکه اندازه خرما ارتباط چندانی به کیفیت آن نداشته ولی در بازارپسندی خرما نقش بسیار مهمی دارد. لذا این محصول را براساس ریزی و درشتی (تعداد خرما در پانصد گرم) مطابق جدول (13) طبقه بندی می کنند:

جدول 13. طبقه بندی خرما بر پایه ریزی و درشتی

3- ترشیدگی: حالتی است که در نتیجه فعالیت قارچ­ها،‌ مخمرها و باکتری­ها قند موجود در خرما تبدیل به اسید شده و خرما ترش شده و طعم و مزه آن عوض می شود (حداکثر تا 3٪ ترشیدگی قابل قبول است).

خرماهایی که دارای شیره بالا بوده و در دمای بالاتر از 20 درجه سانتی­گراد نگهداری می شوند در مدت زمان کوتاهی دچار ترشیدگی می شوند. بهترین دما برای نگهداری خرماهای با شیروه بالا 10 درجه سانتی­گراد می باشد.

4- لهیدگی: به حالتی گفته می شود که در اثر صدمات مکانیکی خرما شکل اصلی خود را از دست داده است و در مواردی هسته آن نیز نمایان گردد (حداکثر تا 3٪ قابل قبول است).

5- شکرک زدگی: به حالتی گفته می شود که قند موجود در خرما متبلور شده و یا در سطح خارجی خرما و زیر پوست به­صورت بلورهایی نمایان می شود (حداکثر تا 7٪ قابل قبول است). خرماهایی که دارای شیره بالا بوده و در دمای یخچال (0 تا 4 درجه) نگهداری می شوند در مدت زمان کوتاهی دچار شکرک زدگی می شوند.

همانگونه که قبلاً نیز اشاره گردید بهترین دما برای نگهداری طولانی مدت خرماهای با شیره بالا 10 درجه سانتی­گراد می باشد.

6- وجود مواد خارجی: به هرگونه ماده ای غیر از خرما از قبیل کاه، خاشاک و سایر قطعات ریزاندام­های گیاهی، پر و وجود آفت مرده که با چشم غیر مسلح در خرما دیدنی و قابل جدا شدن از خرما باشند اطلاق می شود (حداکثر تا 4٪ قابل قبول است).

7- آفت زنده: هرگونه موجود یا حشره زنده مانند شش­پایان، کنه­ها و غیره در هر یک از مراحل رشد که روی خرما نشو و نما کرده و موجبات آلودگی و کاهش کمّی و کیفی آن را فراهم سازد (حداکثر تا 3٪ قابل قبول می باشد).

8- نارس بودن: به حالتی گفته می شود که خرما در مرحله­ای از رشد فیزیولوژیکی متوقف می ماند و به رشد نهایی نمی رسد و در این حالت کم وزن یا کم­رنگ یا چروکیده و خشک می باشد (حداکثر تا 4٪ قابل قبول است).

با توجه به موارد مذکور کیفیت خرمای وارد شده به میدان از نظر نوع، رنگ، بو، طعم، اندازه، ترشیدگی، لهیدگی، شکرک زدگی، وجود مواد خارجی، آفت زنده و نارس بودن بایستی توسط مدیر میدان یا رئیس بازار مورد بررسی قرار گرفته و پس از تأیید اجازه تخلیه صادر گردد.