نخل خرما(Date Plam)

تاریخچه:

درخت خرما یکی از مقدس ترین و قدیمی ترین درختان میوه شناخته شده برای انسان است. پیدایش درخت خرما در جهان از دوران دوم زمین شناسی آغاز شده، اما زمان پی بردن انسان به ارزش غذائی خرما و کاشت درخت آن به شش هزار سال پیش از میلاد میرسد. مبدا اصلی این گیاه به درستی مشخص نیست. بعضی از دانشمندان مبدا اصلی ان را کرانه های خلیج فارس در آسیا و گروهی دیگر در شمال افریقا یا شبه قاره هند می دانند. داوسون(1923)، منشا خرما را خودرو دانسته و اولین محل پیدایش آن را بین النهرین و جنوب غربی ایران برشمرده، که از آنجا به شمال آفریقا و هند رفته است. کشت خرما در قاره آمریکا در قرن نوزدهم متداول گردیده است. در بین کشور های اروپایی اسپانیا از سابقه کشت بیشتری برخوردار بوده و مهم ترین مرکز تولید تجاری خرما در اروپا به شمار میرود. کشت و پرورش خرما در هر پنج قار دنیا و در بیش از 34 کشور متداول می باشد. بیش از 99 درصد از طح زیر کشت و تولید خرما در جهان به دو قاره آسیا و آفریقا اختصاص دارد. کشورهای ایران، مصر، عراق، عربستان صعودی، پاکستان، الجزایر، امارات متحده عربی، سودان، عمان، مراکش و تونس در زمره مهم ترین تولید کنندگان خرما در جهان به شمار می روند. بر اساس شواهد باستان شناسی قدمت کشت نخل خرما در ایران به بیش از شش هزار سال پیش می رسد.