گیاه شناسی نارگیل : نارگیل با نام علمی cocus nucifral گیاهی به خانواده نخل ها (palmae) است. ارتفاع نارگیل نوع پابلند که کشت آن متداول تر از نوع پاکوتاه می باشد به 30-20 متر می رسد. این گیاه کند رشد بوده و در سن 10-6 سالگی به بار می نشیند. نارگیل درختی با طول عمر طولانی که تا 100 سال عمر می کند. نوع پابلند دگر گشن است. نارگیل دارای یک مریستم انتهای منفرد است و تنه گیاه زمانی قابل مشاهده است که این مریستم کاملاً رشد کرده باشد. ساقه ی نارگیل بلند و بدون انشعاب، راست و استوانه ای شکل است. تاج آن بزرگ و متراکم، برگ ها پرمانند، صاف و دارای کوتیکول نازکی هستند و در غلاف محکمی به ساقه پیوسته اند و در بالای تنه به شکلی هماهنگ و زیبا قرار گرفته اند. گل آذین، خوشه مرکب بوده و به وسیله غلافی به نام اسپادیس احاطه شده است. ریشه نخل نارگیل افشان بوده که مشخصه گیاهان تک لپسه است. این گیاهان در تمام طول عمر خود تعداد زیادی ریشه باریک در قاعده ساقه تولید می کنند. تعداد ریشه در درختان بالغ 3000-2000 می باشد که اغلب آنها در خاک سطحی و تا عمق 5/1 متری یافت می شوند. نارگیل فاقد ریشه های مویی است. برگ ها بزرگ، بلند و پر مانند هستند و در تاج درخت تولید می شوند. تعداد برگ ها 35-25 عدد و طول آنها 6-5/4 متر است. برگچه ها به تعداد 250-200 عدد و 90-60 سانتی متر طول دارند و حدود سه چهارم محور برگ را اشغال می کنند. برگچه ها کم عرض و باریک، نیزه ای شکل و چرمی هستند. دمبرگ ها قطور بوده و 150-90 سانتی متر طول دارند. اسپادیس به طول 8/1-2/1 سانتی متر، قطور، صورتی یا نارنجی رنگ است. اسپات ها دو نوع هستند. اسپات های بیرونی، که کوتاه هستند و اسپات های درونی که 90-60 سانتی متر طول دارند. اسپات ها کروی شکل و سخت بوده و از طول شکاف می خورند.

نارگیل گیاهی یک پایه است که گلهای ماده و نر در آن روی یک گل آذین تشکیل می دهند. گل آذین ها در محور برگ ها ظاهر می شوند. گل آذین به 2-1 متر می رسد. هر گل آذین از یک محور میانی و تعدادی انشعاب فرعی (حداکثر 40 انشعاب) تولید کننده میوه تشکیل شده است. روی هر انشعاب فرعی گل آذین تعداد زیادی گل که بالغ بر 200 تا 300 عدد است مشاهده می شود و از این تعداد فقط در قسمت پایین خوشه 5-4 گل ماده وجود دارد و بقیه نر هستند. گل های نر کوچک و معطر هستند. این گل ها روزنه دار و دارای سرپوش دوک مانند، نوک تیز و دارای 6 پرچم هستند. گل های ماده بزرگتر و تعداد آن ها کمتر از گل های نر است و حدود 5/2 سانتی متر طول دارند. پوشش گل بسیار رشد کرده، حلقه مانند، مقعر و فلس فلس است. گلبرگ ها کوتاه تر از کاسبرگ ها هستند و نوک آن ها به صورت فلس فلس روی هم قرار گرفته است.

میوه نارگیل بزرگ بوده و 30-20 سانتی متر طول دارد و شفت تک بذری است. لایه های بیرونی پریکارپ نازک و فیبری و لایه های درونی (اندوکارپ) یا مغز بسیار سخت هستند. میوه دارای سه حفره خالی است که نمایانگر باقیمانده های سه برچه مادگی هستند که دو تای آن ها محو شده اند و زیر یکی از آن ها جنین رشد می کند. پوسته نازک چسبیده به آندوکارپ نیز به وسیله آندوسپرم آلبومینی سفید رنگ (گوشت میوه) پوشیده شده است و در نهایت حفره بزرگی که قسمتی از آن به وسیله مایع شیرین پر شده را احاطه کرده اند. طول عمر نارگیل زیاد است و گاهی به بیش از یک صد سال نیز می رسد.