کاشت بذر نارگیل :

روش­های مختلفی برای کاشت متداول است. بذور را می­توان به صورت افقی و عمودی و یا اریب کشت نمود. اما کاشت افقی به نحو چشمگیری برتری دارد. قبل از کاشت، غلاف میوه­ها برداشته می­شود و بذور به مدت 14 روز در آب خیسانده می­شوند تا جوانه­زنی آن بهتر شود.

میوه­های بذری باید به گونه­ای کشت شوند که قسمت انتهای میوه قابل رؤیت باشد. میوه­ها باید از جهت طولی، درون خاک قرار گیرند . براساس آزمایشی که در گینه نو انجام شده است، دوره جوانه­زنی و متعاقب آن رشد دانهال­ها در کاشت افقی بسیار سریع­تر از کاشت عمودی بوده است. هشت هفته پس از کاشت، 47 درصد جوانه­زنی در کاشت افقی در مقایسه با 39 درصد در کاشت عمودی ثبت شده است. از میان بسیاری از تیمارهای قبل از کاشت که برای کاهش دوره جوانه­زنی پیشنهاد شده­اند، خیساندن غده­های بذر در آب به مدت دو هفته قبل از کاشت بسیار مؤثر بوده است. 

تیمار میوه­های بذری با دو محلول نیترات پتاسیم و کربنات سدیم در غلظت­های یک یا دو صدم مولار به مدت 48 ساعت، باعث کاهش زمان مورد نیاز جهت جوانه­زنی و افزایش قدرت جوانه­زنی و تولید نهال­های قوی و با رشد مطلوب گردیده است. فاصله کاشت بذور از 4/25 تا 38 سانتیمتر متفاوت است. در سریلانکار فاصله کاشت بذور 22 سانتیمتر می­باشد. عمق کاشت باید به گونه­ای تنظیم شود که فقط غلاف میوه بر روی سطح خاک ظاهر شود و این عمق معمولاً 15 سانتیمتر است.

کاشت بذرها (نات­ها) معمولاً در فصل بارندگی انجام می­شود تا هزینه آبیاری خزانه به میزان قابل توجهی کاهش یابد. در هند کشت بذر به صورت عمودی مرسوم است، زیرا در آوردن و انتقال نهال­ها آسان­تر بوده و به آنها آسیب کمتری وارد می­شود. اما باید توجه داشت که در کاشت عمودی بذر، میزان تنش خشکی افزایش می­یابد . فواصل بین ردیف­های کاشت را می­توان با مالچ حاصل از فیبر نارگیل پوشاند.