رشد میوه نارگیل:

پس از تلقیج گل­ها، حدود 12-11 ماه طول می­کشد تا میوه­ها برسند. در این فاصله زمانی، کاسبرگ­های گوشتی گل در قاعده میوه باقی می­مانند. هنگامی که میوه حدوداً 5 ماهه شد، به اندازه نهایی خود می­رسد و گوشت میوه به صورت لایه نازک ژله­ای در قسمت داخلی اندوکارپ شروع به شکل­گیری می­کند. هنگامی که میوه حدوداً 4 ماهه است، دارای شیره­ای شفاف، شیرین، نیروزا و با کیفیتی بالاست که همان شیره نارگیل است.

در این مرحله میزان غلظت قند بسیار پایین است، اما به تدریج میزان آن افزایش و در حدود 7 ماهگی به حداکثر مقدار می­رسد. در این زمان فقط قندهای احیا دیده می­شوند. پس از آن، ساکاروز در شیره نارگیل ظاهر می­شود، اما غلظت قند کل کم می­شود.

تحقیقات نشان داده که غلظت قندها از حدود 8/8 درصد در ماده هشتم به 4/1 درصد در ماده دوازدهم کاهش می­یابد. در همین فاصله زمانی غلظت روغن هسته از حدود 31 درصد به 71 درصد افزایش می­یابد. در حین رسیدن میوه، بخشی از شیره به وسیله گوشت جایگزین می­شود.

اندوکارپ یا پوست هنگامی که میوه 7 ماهه است، کم­کم سخت می­شود و زمانی که میوه 12-11 ماهه شد، پوست آن کاملاً سخت می­شود و گوشت میوه با پوسته خارجی قهوه­ای رنگی که چسبیده به اندوکارپ است، پوشیده می­شود. در حالی که وزن میوه تازه در 10 ماهگی به حداکثر خود می­رسد، وزن خشک میوه یا کوپرا در 12 ماهگی به بیشترین میزان خود می­رسد. همزمان با رسیدن میوه، رطوبت، پروتئین و ترکیبات خاکستر هسته کم می­شود، اما روغن نارگیل تا 15 ماهگی افزایش و پس از آن کم می­شود. میزن فیبر خام نیز در 10-9 ماهگی حداکثر و در مراحل اولیه و انتهایی رشد میوه به حداقل می­رسد.

به طور کلی، یک میوه کاملاً رسیده از حدود 35 درصد غلاف، 12 درصد پوست، حدود 28 درصد گوشت یا مغز میوه و 25 درصد شیره تشکیل شده است.