تولید شاخه های جانبی سیب
بعضی از ارقام در ارتفاع 45 سانتی متری یا بالاتر انشعابات کافی تولید نمی نمایند . نژادهای تیپ اسپور به ندرت انشعابات می دهند . اما بیشتر ارقام سیب تیپ استاندارد، تعداد کافی انشعابات تولید می کنند . شاخه زایی علاوه بر اینکه در نهالستان به طور طبیعی صورت می گیرد، تحریک آن به روش محلول پاشی انتهای شاخه زایی مانند تنظیم کننده رشد پرومالین یا حذف برگ های انتهای شاخه ، امکان پذیر می باشد.
وقتی که ارتفاع پیوندک به طول 75- 60 سانتی متر رسید، به طور معمول 15 سانتی متر قسمت فوقانی شاخه با استفاده از محلول تنظیم کننده رشد گیاهی پرومالین به نسبت 5/2 تا 5 درصد (25 تا 50 سی سی از محلول پرومالین در یک لیتر آب ) محلول پاشی می کنند . بایک لیتر محلول می توان حدود 100 نهال را محلول پاشی نمود و بطور معمول یکبار محلول پاشی کفایت می کند.
برای محلول پاشی می توان از محلول پاش های دستی نیز استفاده کرد . به طوری که نوک نازل محلول پاشی را در 15 سانتی متری قسمت فوقانی نهال نزدیک نموده و شروع به اسپری کردن می کنیم تا طول مورد نظر شاخه کاملاً خیس شده و قطرات محلول شروع به چکیدن نمایند. در این صورت محلول پاشی به خوبی انجام گرفته است. در شرایط آب و هوایی گرم و خشک محلول پاشی بهتر جواب می دهد. محلول پاشی با پرومالین باعث تحریک رشد جوانه های جانبی شده و نهال با شاخه جانبی فراوان ، تولید می شود.
در روش حذف برگ (هنگامی که طول پیوندک به 20 سانتیمتر رسیده باشد ) چهار تا شش برگ جوان از انتهای محور اصلی تنه جوان چیده می شود. جوانه انتهائی باید دست نخورده باقی بماند . شاخه زایی در ناحیه برگ های حذف شده و درست زیر آن صورت می گیرد .حذف برگ 2 تا3 بار به فاصله 7 تا 10 روز تکرار می شود . درختانی که شاخه زایی در آنها از این طریق تحریک می شوند، ممکن است کوتاهتر شده و قطر تنه آنها کمی کمتر از درختان تیمار نشده باشد. برای باغدار، این نکته اهمیت کمتری دارد. زیرا وجود انشعابات در محل صحیح ، خیلی با اهمیت تر از ارتفاع یا قطر تنه درخت می باشد.
تا فصل پاییز ،ارتفاع درختان نهالستانی به طور معمول بیشتر از 5/1 متر شده و بیشتر درختان ارقام غیر اسپور ، چهار انشعاب یا بیشتر با زاویه باز و در ارتفاع 45 سانتی متری بالای محل پیوند خواهند داشت.