نکات مهم مرحله برداشت:

1. مبارزه دقیق و مستمر با علف­های هرز باغ حداقل تا محدوده دو متری اطراف نهال
2. قطع دائمی برگ­های خشک شده و یا با سن بیشتر از 6 سال از نزدیکی ساقه (تنه)
3. قطع کلیه گل­های نر ظاهر شده روی گیاه تا زمان ظهور گل­های ماده (در ابتدای رشد و توسعه نهال کشت شده نخل روغنی، گیاه صرفاً تولید گل­های نر می­کند و ظهور گل­های ماده حداقل بعد از 6 ماه آغاز می­شود).
4. نخل روغنی به املاح و نمک­های معدنی نیاز دارد. این نیاز معمولاً بالاتر از سایر گیاهان است.
5. نخل روغنی در زمان جوانی به دلیل رشد سریع و قوی خود نیاز زیادی به کود ازته دارد.
6. پس از به بار نشستن، نیاز گیاه به پتاس شدیداً افزایش می­یابد. استفاده از کودهای پتاسه باعث افزایش تعداد خوشه­های میوه و همچنین افزایش اندازه میوه­ها می­گردد.

برداشت:

اولین میوه­ها در سال سوم یا چهارم پس از کاشت ظاهر می­شوند، اما این میوه­ها کوچک بوده و کیفیت مطلوبی ندارند. با حذف گل­های ماده می­توان از تشکیل این میوه­ها جلوگیری کرد. خوشه­های میوه 6-5 ماه پس از گرده­افشانی قابل برداشت هستند. برداشت زودهنگام میوه باعث کاهش میزان روغن و برداشت دیر باعث افزایش میزان اسیدهای چرب می­شود. برداشت معمولاً هفته­ای یک بار با بالا رفتن از نخل به وسیله بالابرهای مکانیکی یا طناب انجام می­شود.

پس از رسیدن به کارخانه، خوشه­ها تا دمای 55 درجه سانتیگراد حرارت داده می­شوند. بخار آب، آنزیم­ها را تخریب کرده و مانع تشکیل اسیدهای چرب آزاد می­شود. مرحله بعد جداسازی میوه­ها از خوشه است که با ماشین انجام می­شود. سپس به وسیله دستگاه­های مجهز به فشار هیدرولیکی، روغن از میوه­ها استخراج و از صافی عبور داده می­شود تا ناخالصی­های آن حذف گردد. مغز میوه باید خشک شود و حداکثر حدود 10 درصد رطوبت داشته باشد تا به آسانی خرد شود.

حداکثر ظرف 24 ساعتد پس از برداشت، روغن­گیری از میوه­ها باید انجام شود، چون با گذشت زمان و تشکیل اسیدهای چرب آزاد، مزه و طعم روغن استحصالی تغییر می­کند. بر همین اساس توصیه می­گردد تأسیسات فرآوری نخل و روغن­گیری در نزدیکی باغ احداث شوند. روغن اولیه حاصل از میوه، رنگی بین قرمز و زرد دارد که باید طی فرآیندهایی شفاف و خالص گردد. حدود 20% از ترکیبات میوه را روغن تشکیل می­دهد و بسته به رقم عملکرد، روغن گیاه بین 7-2 تن در هکتار متغیر خواهد بود.

در کشور مالزی روغن استحصالی 2/3 تن در هکتار می­باشد که این میزان روغن در هکتار از روغن استحصال شده از کلیه گیاهان روغنی بیشتر می­باشد. مثلاً روغن استحصال شده از گیاه سویا 5/0 تن در هکتار می­باشد. در اغلب کشورهای زیر کشت نخل روغنی، تفاله میوه پس از روغن­کشی به عنوان مالچ قابل استفاده می­باشد. به طور کلی محصول نخل روغنی شامل 2/3 تن در هکتار روغن گوشت، 34/0 تن روغن هسته و 42/0 تن گوشت هسته می باشد. هسته در نخل روغنی شامل 45./0روغن و 55./0 گوشت می باشد. موضوع جالب در مورد روغن نخل روغنی این است که ترکیبات روغن میوه با روغن هسته متفاوت است. این تفاوت خصوصیات خاصی را به هر کدام از این دو نوع روغن می بخشد. روغن حاصل از گوشت میوه شامل پلاسمتیک و اولئیک اسید می باشد که 5./0اشباع شده است ولی روغن هسته شامل میرسیتیک و لائوریک اسید بوده و میزان اشباع شدگی آن 82./0 می باشد.