احداث خزانه تمر هندی :

اندازه خزانه بستگی به تعداد مورد نیاز دارد چون قدرت جوانه زنی بذور 100 درصد نیست ( قوه نامیه بذور مرغوب 80-70 درصد است) بنابراین باید تعداد بذر مورد نیاز 30-20 درصد بیشتر از تعداد نهال مورد نیاز در نظر گرفته شود. اطراف خزانه کاشت باید با فنس (توری) حصار کشی شود تا مانع خسارت حیوانات وحشی و اهلی به نهال های جوان شوند و خزانه نزدیک به منبع تامین آب احداث گردد. سقف خزانه باید با مواد لازم مانند توری یا انواع پوشال ( برگ خرما و کاه و کلش گندم) پوشیده شوند. بذر را می توان درون گلدان کاشت و گلدان ها را روی زمین و یا روی میز و در زیر خزانه های احداثی قرار داد و یا بذور مستقیما درون بستر خاک زیر خزانه احداثی کاشت. در احداث سایبان جهت خزانه باید نکات مهمی مانند ارتفاع سایبان و نوع مواد به کار رفته و کیفیت آنها مورد توجه قرار گیرد. از کاربرد برگ های کهنه و خشک که می توانند آلوده به عوامل قارچی باشند جلوگیری کرد. سایبان باید طوری نصب شود تا مقداری نور از بالا (حدود 30درصد) و جوانب ( حدود 60 درصد ) به نهال ها برسد. از احداث خزانه در منطقه باتلاقی و یا مستعد باتلاقی شدن باید خودداری کرد. خزانه باید دور از محل رفت و آمد حیوانات و افراد احداث شوند. از پوشش پلاستیک جهت جلوگیری از رشد مجدد علف های هرز استفاده می شود. قبل از کاشت بذور ، زمین خزانه باید عاری از علف هرز و آفات هرز و آفات شود. ظروف کاشت از مواد قابل دسترس مانند کیسه های پلاستیکی ، گلدان های رسی، قوطی های حلبی یا گلدان های ساخته شده از برگهای موز تهیه می شوند.تمر هندی دارای ریشه قوی وبلند است و ممکن است از ته گلدان ها خارج و وارد خاک شود. قرلر دادن گلدان ها روی میز این مشکل را بر طرف می سازد. بهترین بستر جهت کاشت بذر، مخلوط خاک و ماسه (از ماسه شسته شده می بایست استفاده کرد) و کود (گاو یا مرغ ) به نسبت 3، 1، 1 است. بذور مورد استفاده باید از غلاف های کاملا رسیده و سالم انتخاب شوند. وقتی میوه ها خشک شدند غلاف ها له شده تا گوشت از پوسته غلاف جدا شده و بذور به صورت دستی یا از طریق شستشو در آب جدا میشوند. بذور کاملا با آب شستشو شده تا بقایای گوشت باقیمانده روی بذور حذف گردد و سپس به مدت 2روز در مقابل آفتاب خشک میشوند. بذور درون کوزه های گلی کاملا در بسته ودر محیط خنک و سایه دار نگهداری می شوند.