بهترین نهال گلابی

بهترین نهال گلابی درگزی

منشا این رقم شمال خراسان است. این رقم از مقاوم ترین ارقام گلابی نسبت به بیماری آتشک محسوب شده و تزریق باکتری در سرشاخ های آن تنها سبب پیشرفت اندک بیماری حتی در شرایط مطلوب برای توسعه بیماری خواهد شد. درختان این رقم متحمل به تنش های زنده و غیر زنده بوده و تنها به پوسیدگی طوقه فیتوفترائی حساسیت قابل توجهی دارد. در صورتی که آب آبیاری با طوقه آن تماس پیداک ند طی چند سال درخت را دچار زردبرگی و کم برگی کرده و درخت به تدریج از بین خواهد رفت. متاسفانه در اغلب موارد این عارضه با کمبود مواد غذایی اشتباه گرفته می شود و به جای رفع مشکل بیماری، منحصرا به تغذیه درخت با انواع کودها پرداخته خواهد شد.

درخت گلابی رقم درگزی با عادت رشد عمودی بوده و زایوه شاخه های آن بسته است. بر این اساس ایجاد هرس فرم دارای محور مرکزی در آن بسیار دشوار است. برگ ها سبز تیره و متوسط و دارای نوک کشیده است، میوه نسبتاً گرد بوده و معمولا بیشترین قطر آن در وسط میوه است. از این نظر شباهت قابل توجهی به رقم کیفر (kieffer) دارد که یک دورگ بین گونه P.communis و P. SEROTINA است. نکته جالب توجه اینکه رقم ذکر شده نیز از ارقام مقاوم به آتشک محسوب می شود.

همچنین دیگر رقم بومی یعنی رقم مشو که از استان گلستان منشا گرفته است شباهت قابل توجهی از نظر فرم برگ و میوه به آن دارد. لیکن میوه آن کاملا سبز و فاقد کاسبرگ در گلگاه میوه است. میزان باردهی در هر دو رقم مشو و درگزی بسیار زیاد و در بین ارقام مختلف دارای بیشترین میزان علمکرد می باشند.

بافت میوه در رقم درگزی دارای سلول های سنگی زیاد بوده و میوه اندکی به گردی می گراید. درخت رقم درگزی زودگل بوده و می تواند در اثر سرمای بهاره دچار کم باردهی شود. مقاومت به پسیل در این رقم بسیار زیاد است و اغلب نیازی به انجام سمپاشی به این منظور ندارد. میوه این رقم در مهرماه رسیده و از قدرت انبارمانی بسیار بالایی برخودار است به صورتی که می توان میوه را 6 ماه و حتی بیشتر در شرایط سردخانه مطلوب نگهداری کرد. در زمان رسیدن و حتی قبل از رسیدن کامل میوه آن دارای گونه نارنجی متمایل به قرمز است که در زمان رسیدن با زرد شدن کامل میوه بیشتر خودنمائی می کند.

در صنایع کمپوت سازی کشت و کار می شود، با توجه به مدت زمان نگهداری آن در انبار و طعم نسبتاً مطلوب آن پس از رسیدن کامل می توان آن را به عنوان یک میوه سردخانه ای نیز به منظور تازه خور یدر طی پاییز و زمستان، زمانی که بازار از اغلب ارقام گلابی خالی شده است با قیمت نسبتاً مطلوبی عرضه کرد. به عنوان رقم مقاوم به آتشک در نهالستان تکثیر و عرضه می گردد. این رقم برای اغلب ارقام گلابی بومی و وارداتی می تواند به عنوان یک رقم گرده زای مطلوب به حساب آید و دلیل آن وجود آلل های خودناسازگاری گونه p. serotina در آن است که قادر به تلقیح اغلب ارقام گلابی بومی و وارداتی متعلق به گونه P. communis می باشد. شاید بزرگ ترین مشکل در این بین زودگلدهی آن استک ه در سال هائی که دمای ابتدای بهار پایین بوده و بارندگی زیاد باشد، بین زمان گلدهی این رقم و دیگر ارقام گلابی فاصله قابل توجهی ایجاد می شود.

از دیگر کاربردهای این رقم، استفاده از بذر آن به منظور تولید پایه بذری در نهالستان های کشور است. رنگ بذر آن قهوه ای تیره و بذر اندکی کشیده و باریک است. بذر این رقم برخلاف بذر حاصل از دیگر ارقام گلابی از درصد جوانه زنی بالایی برخودار بوده و خصوصیات تحمل به شرایط نامساعد محیطی خود را به بذر منتقل می نماید. بزرگ ترین مشکل بذرهای حاصل از این رقم حساسیت نسبی آن ها به پوسیدگی طوقه فیتوفترائی است؛ به صورتی که پایه های حاصل از کشت این بذرها درصورتی که طی سال های متوالی در معرض آبیاری غرقابی قرار گیرند به نحوی که طوقه آن با رطوبت درتماس باشد دچار پوسیدگی شده و در صورت حساسیت رقم نیز، بیماری را به بالای محل پیوند نیز انتقال خواهند داد. قزوین، قارچ فیتوفترا از بازوهای رقم درگزی در ارتفاع بیش از یک متر از سطح زمین شناسایی و جداسازی شد.

با توجه به اندازه درختان حاصل از این بذرها، چنین درختانی صرفاً برای ایجاد باغ های پا بلند گلابی می تواند مصرف داشته باشد و از طرفی مشکل کمبود رشد ارقام گلابی آسیایی موجود در کشور را می تواند تا اندازه قابل توجهی برطرف نماید. این گونه ها همچنین از نظر تحمل به پوسیدگی طوقه از سطح تحمل بالاتری برخوردارند و در شرایط پر بارش کشورهای آسیای دور، کم تر دچار بیماری های پوسیدگی طوقه می گردند.

استفاده از پایه های بذری سبب ایجاد باغ هایی شده که عمر آن ها از یک صد سال نیز متجاوز است.

استفاده از پایه بذری درگزی در صورتی که با آبیاری پای طوقه همراه باشد و باغ مجهز به سیستم آبیاری قطره ای نگردد، سبب زوال درختان پس از چندین سال خواهد شد.