حداقل محدوده تحمل دمایی زمستانه ارقام و پایه های گلابی

حداقل محدوده تحمل دمایی زمستانه ارقام و پایه های گلابی

در شرایطی که درختان گلابی ارقام اروپایی در شرایط کاملا خواب باشند، اغلب سرمای در حدود 29- درجه سانتی گراد خسارت ناچیزی را روی درختان موجب می شود. به نظر می رسد که جوانه ها و چوب درختان گلابی در مقایسه با درختان سیب بیش تر تحت تاثر دماهای پایین آسیب می بینند.

به طور کلی کشت گلابی در مناطقی که دمای زمستانه از 25- تا 28- درجه سانتی گراد پایین تر رود با احتمال خسارت درخت ناشی از سرمای زمستانه همراه است. در بین ارقام گلابی ارقام آنجو، کلاپس فوریت و فلمیش بیوتی بیش از سایر ارقام معمولی به دماهای پایین مقاومت نشان می دهند.

در بین پایه های رویشی گلابی، پایه های به عمدتاً حساس ترین پایه ها به سرماهای شدید زمستانه می باشند. در بین پایه های به، نوعی به با نام ملیتوپولسکایا دارای بیشترین مقاومت به سرماهای زمستانه، پایه به سورنایا دارای مقاومت متوسط و پایه های به پلینز، کوئینس A، کوئیس B دارای حساسیت زیاد به سرماهای زمستانه می باشند. همچنین پایه های بذری منشا گرفته از گونه P. betulifolia مقاوم به سرماهای زمستانه می باشند. از بین میان پایه های معرفی شده جهت ایجاد سازگاری بین پایه های به و اراقم گلابی، میان پایه بوره هاردی حساس به سرماهای زمستانه و الدهم مقاوم به سرماهای زمستانه می باشد.

در بین گونه های مختلف گلابی، گونه گلابی منچوری یا P. ussuriensis مقاوم ترین گونه به سرماهای زمستانه بوده به صورتی که در دمای 6/45- درجه سانتیگراد سیبری به راحتی و بدون صدمه باقی می ماند. این گونه دارای نیاز سرمایی نسبتا کم بوده که در اوایل بهار با گرم تر شدن هوا بلافاصله براورده گردیده وبا افزایش دما به گل می رود. در سایر مناطق، نیاز سرمایی این گونه بلافاصله برطرف شده و با افزایش چند روزه دما به گل رفته که سبب خسارت شدید شکوفه می گردد.