تغذیه و کوددهی درخت گردو
تغذیه و کوددهی
تغذیه گیاه یکی از عوامل مهم در بهبود کیفی و کمی محصول به شمار میآید که باعث بهبود رنگ، طعم و شکل میوه، کاهش ریزش میوه، افزایش مقاومت در برابر آفات و امراض و ایجاد مقاومت در برابر سرما میگردد. در تغذیه صحیح گیاه نه تنها باید هر عنصر به اندازه کافی در دسترس گیاه قرار گیرد، بلکه ایجاد تعادل و رعایت نسبت میان میزان عناصر مصرفی از اهمیتی ویژه برخوردار است، زیرا در حالت عدم تعادل تغذیهای با افزون تعدادی از عناصر غذایی نه تنها افزایش عملکردی رخ نمیدهد، بلکه اختلالاتی نیز در رشد گیاه ایجاد شده و در نهایت افت محصول خواهیم داشت. از آنجایی که این فاکتور به راحتی تحت کنترل زارع یا باغدار میباشد لذا باغدار یا زارع میتواند از طریق شناخت عناصر غذایی مورد نیاز گیاه نقش به سزایی در مدیریت مزرعه یا باغ داشته باشد.
قبل از کاشت نهال گردو باید نیروی ذخیره یا بنیه خاک از لحاظ عناصر خاک مانند ازت، پتاسیم، فسفر، آهن، روی، مس، منگنز و کلسیم که توسط کارشناس تعیین میشود غنی شود. درخت گردو مواد غذایی مورد نیاز خود را از خاک جذب میکند. در صورتی که مقدار یک یا چند عنصر غذایی در خاک کمتر از حد معمول باشد، از کودهای مختلف برای برطرف کردن کمبود مواد غذایی خاک استفاده میشود. نوع کود و میزان آن بستگی به نوع خاک دارد.
تقویت خاک قبل از کشت بسیار مفید و در رشد درخت موثر است، چون درخت گردو در سالهای اولیه، رشد و ریشهبندی زیادی دارد میتوان از تقویت کنندههایی برای افزایش رشد ریشه نهال استفاده کرد. یکی از این ترکیبات بیورادیکانت میباشد که باعث تحریک رشد ریشه و در نتیجه افزایش جذب آب و مواد غذایی میگردد. ترکیب بیورادیکانت شامل اسیدهای آمینه، نیتروژن، آهن، منگنز، روی، بر و مولبیدن بوده و در افزایش رشد ریشه درخت موثر میباشد.
تشخیص عناصر غذایی مورد نیاز درخت به منظور استفاده مناسب از کودها ضروری است و این کار با تجزیه گیاه، تجزیه خاک و مشاهده علائم کمبود انجام میگیرد. تجزیه خاک برای تعیین نیاز غذایی گردو کاربرد محدودی دارد زیرا کمبودهای مواد غذایی موجود در گیاه با نتایج به دست آمده از تجزیه خاک یکسان نیست. در ضمن درخت گردو دارای سیستم ریشهای بسیار گستردهای بوده و مواد غذایی را از حجم زیادی از خاک جذب میکند. تجزیه خاک برای تعیین میزان سمیت عناصر مختلف به خصوص سدیم، کلر و بر خیلی مفید است. PH خاک در میزان قابل دسترس بودن عناصر مختلف موثر است لذا آگاهی از مقدار آن مفید میباشد. در زیر تأثیر عناصر غذایی در رشد و عملکرد گردو ارائه شده است:
ازت
ازت برای پرورش موفقیتآمیز گردو ضروری است. استعمال ازت با زنگ برگ و رشد درخت همبستگی مثبت داشته و با شدت بیماری رابطه عکس دارد. نوع کود ازته و زمان مصرف آن زیاد متفاوت نیست. کودهای ازته آمونیومی باید قبل از شروع فصل رشد به خاک داده شود و با محلولپاشی اوره بر روی شاخ و برگ تکمیل گردد. به ندرت کمبود ازت مشاهده میشود. علائم کمبود ازت در مراحل اولیه به صورت کم رنگ شدن شاخ و برگ، کوچک شدن برگها، کاهش رشد شاخه، کاهش عملکرد و تشکیل میوههای کوچک با مغز کم میباشد. کاربرد ازت به مقدار 225-175 کیلوگرم در هر هکتار در اوایل مرحله رشد از ظاهر شدن علائم فوق الذکر جلوگیری میکند.
فسفر
یکی از عناصر غذایی تولید کننده انرژی است ولی گردو به طور معمول نسبت به این عنصر عکسالعمل نشان نمیدهد. کاربرد سوپر فسفات در زمستان در درختان جوان موجب افزایش کیفیت میوهها میشود ولی درختان بالغ عکسالعمل کندی نسبت به این مورد نشان میدهند. در صورت استفاده زود هنگام و زیاد از کود سوپرفسفاتتریبل میزان برگ و نیز عملکرد درختان جوان افزایش مییابد. علائم کمبود فسفر به صورت رشد ضعیف، کوچک شدن برگها و کاهش تراکم شاخ و برگ است. در صورت ادامه کمبود برگها زرد شده و لکههای مرده به طور نامنظم در برگها ظاهر میشود.
پتاسیم
میزان پتاسیم در برگهای گردو 3/1 تا 4/2 درصد بوده و در این دامنه، علائم کمبود دیده نمیشود. برگهایی که کمبود پتاسیم دارند ابتدا کم رنگ شده و سپس حاشیه آنها به طرف بالا برگشته و پیچ میخورد و قسمت زیر بر گ خاکستری رنگ میشود. در صورت کمبود شدید، برگها کوچک شده و در حاشیه و نوک برگها سوختگی ایجاد میشود و استفاده از سولفات پتاسیم علائم کمبود را برطرف میکند.
روی
روی یکی از عناصر مهم در کنترل فعالیتهای آنزیمی گیاه میباشد.
علائم کمبود روی
کمبود این عنصر معدنی سبب اختلال در متابولیسم گلوسیدها و اکسیژنها و در نتیجه سبب کاهش رشد گیاهی میشود. علائم کمبود روی در اوایل فصل رشد قابل تشخیص است. اگر میزان کمبود روی خفیف باشد، لکههای سبز روشنی روی پهنک برگها (بین رگبرگها) ظاهر میشود. در صورت بروز کمبود روی، باز شدن جوانهها به تأخیر افتاده و برگها کوچک و زرد میشوند. اگر کمبود شدید باشد، در انتهای بالایی برگهای کوچک شده خمیدگیها و پیچیدگیهایی دیده میشود که رنگ آنها مایل به زرد است. اگر کمبود روی پیشرفتهتر باشد، نوک سرشاخهها و شاخهها در قسمت بالایی تاج درخت خشک میشوند و اندازه میوه کاهش مییابد. تشخیص میزان کمبود روی مبتنی بر تعیین میزان این عنصر در برگ استگ. یعنی اگر میزان روی در برگ کمتر از 18 پیپیام باشد، علائم کمبود آن با چشم غیرمسلح به خوبی دیده میشود.
علل کمبود روی
نیاز سالانه گردو به این عنصر اصولاً زیاد نیست و از 558 گرم در هکتار تجاوز نمیکند، با این حال عوامل مختلف محیطی ظهور این عارضه را در گیاه تشدید میکند، برای مثال، اگرPH خاک بالا باشد، قابلیت حلپذیری روی کمتر میشود، یا اگر خاک مرطوب باشد و دما و تابش نور خورشید در بهار زیاد باشد و به خصوص اگر میزان فسفریک اسید در خاک بیش از حد زیاد باشد، گیاه نمیتواند از این عنصر غذایی استفاده کند.
درمان کمبود روی
درمان کمبود روی از طریق خاک یا از طریق برگ انجام میشود. در درمان از طریق خاک دادن عنصر روی به شکل سولفات یا نیترات به خاک معمولاً تاثیر چندانی نشان نداده است. در درمان از طریق برگ، محلولپاشی از راه برگ روی تاج درخت نتیجه اثربخش نشان داده است. مواد لازم در این روش بر پایه کیلیتهای روی ساخته میشود که بعضی از آنها اکسیدروی دارند. محلولپاشی باید خیلی زود، یعنی به محض ظهور اولین علائم و افتادگی برگهای اولیه شروع شود و برحسب شدت عارضه تا دو بار به فاصله 10 تا 15 روز تکرار شود. همچنین درمان آن محلولپاشی سولفات روی (36 درصد) به میزان نیم کیلو در400 لیتر آب بر روی شاخ و برگ میباشد و یا استفاده از کلات روی به میزان نیم کیلوگرم در 400 لیتر آب موجب برطرف شدن علائم کمبود میشود. اولین محلولپاشی باید بلافاصله بعد از اوج گلدهی صورت گیرد. محلولپاشی دوم و سوم با در نظر گرفتن شدت کمبود بعد از دو تا سه هفته انجام میگیرد.
بر
تقش این عنصر، سنتز و انتقال شیره پرورش گیاهی از قبیل قند، پروتئین، پکتین و آنزیمهاست. عنصر بر همراه با سایر عناصر معدنی مثل فسفر، پتاسیم و آهک در فرآیند متابولیسم گیاه که در مریستم و در اندامهای تولیدمثلی انجام میشود، نقش حیاتی دارد.
علائم کمبود بر
اثر خفیف کمبود این عنصر ظهور برگهای بدشکل و کلروزی، و اثر شدید آن پدید آمدن شاخههای غیرطبیعی و ضعیفی است که سبب کوتاه شدن میانگرهها، زرد و خشک شدن نوک شاخهها و ایجاد برگهای ریز میشوند. در این مرحله درخت گردو به شکل درختچهای نامنظم در میآید و باردهی آن متوقف میشود. علامت مشخصه این کمبود زمانی بیشتر مشخص میشود که میزان بر در برگ از 20 پیپیام ماده خشک کمتر باشد.
علل کمبود بر
عوامل زیادی در خاک وجود دارد که کمبود بر ایجاد میکنند. این عوامل عبارتند از:
1- فقدان شکلهای قابل جذب بور در خاک و اثر خشکی خاک بر آزاد شدن بر
2- عملیات زراعی نابجا در باغ، به خصوص مصرف بیرویه کودهای آهکی
3- آبشویی بیش از اندازه این عنصر در خاکهای سبک
درمان کمبود بر
درمان کمبود بر از طریق خاک و از طریق برگ انجام میشود. استفاده از بوراکس به میزان 900 تا 2250 گرم برای هر درخت از طریق خاک هر دو یا سه سال یکبار، روش مناسب برای جلوگیری از کمبود بر است. از دادن مقدار بیش از اندازه نمکهای بر به خاک باید پرهیز کرد. در بسیاری از مناطق پرورش گردو، سمیت بر گزارش شده است. سوختگی و مردن بافتهای نوک برگ و اطراف رگبرگها در اواسط تا اواخر تابستان از علائم مسمومیت بر میباشد. درختانی که به شدت در معرض مسمومیت برقرار دارند، به نظر میرسد که آتش گرفتهاند. این مشکل را میتوان به وسیله شستشو با آبی که دارای کیفیت مناسب باشد، برطرف نمود. در درمان از طریق برگ با 2 تا 3 بار محلولپاشی روی تاج درخت برحسب شدت و ضعف کمبود، میتوان به سرعت و به سهولت مشکل را برطرف کرد.
منگنز
منگنز در واکنشهای بیوشیمیایی نقش مهمی دارد. در صورت کمبود این عنصر در اوایل یا اواسط تابستان لکههای زرد رنگی در بین رگبرگها ایجاد شده که بعداً به حاشیه برگها گسترش مییابد. این برگها زودتر از موعد مقرر میریزند. محلولپاشی سولفات منگنز روی برگها درمان این کمبود است.
آهن
آهن عنصری است که در تنفس گیاه، سنتز کلروفیل . تنظیم کاتالیزوری سیستمهای اکسایشی- کاهشی نقش اساسی دارد.
علائم کمبود آهن
در صورت کمبود آهن در اوایل فصل رشد، بین رگبرگها به رنگ زرد در آمده و در حالت پیشرفته سفید میشود، یعنی کلروز آن به شکل زرد شدن پهنک برگها ظاهر میشود در حالی که رگبرگها تا مدتی سبز میمانند. کمبود آهن و علائم کلروز 2 تا 3 ماه بعد از بیدار شدن گیاه ابتدا در برگهای انتهایی و جوان و به تدریج روی برگهای پیرتر ظاهر میشود. کلروز در آغاز به یک منطقه از تاج درخت نفوذ میکند و سال به سال سایر قسمتهای برگخیز درخت را نیز فرا میگیرد، به طوری که اولین شاخههای مبتلا و سرشاخهها خشک میشوند، پوست گردو خشبی میشود، اندازه میوه کوچک میماند و تولید محصول کاهش مییابد. در بافت برگ کلروزی تغییرات جالبی بر اثر تجمع بعضی از عناصر به خصوص کلسیم و پتاسیم دیده میشود، حتی عنصر آهن نیز گاهی در برگ درختان کلروزی به حدی بالا میرود که برخلاف انتظار نمیتوان آن را محرک یا مسبب کلروز دانست.
علل کمبود آهن
خاکها عموماً دارای مقادیر مهم و مختلفی از آهن هستند و نیاز گردو هم به این عناصر معمولاً از 1/1 کیلوگرم در هکتار در سال تجاوز نمیکند. در این حالت نباید کلروز آهنی را فقط مربوط به کمبود آهن در خاک دانست بلکه علت اصلی آن با توجه به عدم قدرت گیاه در جذب آهن، باید در عوامل بازدارنده دیگر جستوجو شوند.
برخی از این عوامل عبارتند از:
1- شرایط خفه کننده خاکهای سنگین و تهویه نشده که بر اثر رفت و آمد ماشینهای سنگین کوبیده میشود و آب باران و آبیاریهای بارانی آنها را فشردهتر میکند.
2- شخم بهاره که هرچه عمیقتر باشد انتشار کلروز را بیشتر میکند.
3- شرایط اقلیمی نیز اثر زیادی بر تشدید کلروز دارد، برای مثال بارندگیهای بهاره و پاییزه که کلروز سال بعد را تسریع میکند.
4- دما و تابش بسیار زیاد که به خصوص تابش نور خورشید سببب افزایش PH در شیره گیاهی و کاهش تحرک آهن در بافت گیاهی میشود.
5- عناصر کم مصرف نیز در تشدید کلروز موثرند.
درمان کمبود آهن
کیلیتهای (ترکیبی از مواد آلی و آهن) آهن باید هرچه سریعتر حداکثر در اوایل اسفند ماه به زمین داده شوند. ترکیبات دیگر آهن را باید 2 تا 4 هفته دیگر به زمین داد و این کار بستگی به سن درخت و شدت انتشار کلروز دارد. معمولاً از 500 تا 1000 گرم برای هر درخت به صورت محلول در 20 لیتر آب در نظر گرفته میشود که اگر به صورت جامد باشد فوراً باید به زیر خاک برود و آبیاری شود. همچنین میتوان به کمک متههای دستی و حفرهای دو سوراخه به عمق 30 سانتیمتر در دو طرف مخالف درخت، محلول کیلیت را در زمین به ریشه رساند، درمان کلروز با ترکیبات آهن را میتوان با هرس و حذف شاخههای معیوب و آلوده تکمیل کرد.
مس
اگر میزان مس در برگها 4 پیپیام و یا بیشتر باشد، علائم کمبود مشاهده نمیشود. کمبود مس به صورت لکههای مرده، زردی و ریزش زود هنگام برگها دیده میشود. در ضمن لکههای کوچکی به رنگ قهوهای تیره در اطراف نوک شاخهها ظاهر میشود. محلولپاشی محلول بر دو (10-10-100) در اواخر بهار و یا اوایل تابستان کمبود مس را برطرف میکند.
منیزیم
در تعدادی از واکنشهای آنزیمی شرکت داشته ولی معمولاً در خاکهایی که PH پایین دارند قابل جذب نیست. علائم کمبود منیزیم به صورت نواحی زرد مشخص در نوک و حاشیه برگهای پایین درخت ظاهر میشود. علائم کمبود هنگامی قابل تشخیصاند که شاخهها به اندازه کافی رشد کرده باشند. محلولپاشی با سولفات منیزیم راه حل مقابله با این کمبود است.
اختلال در رشد گردو در بعضی از خاکهای اسیدی
در بعضی از خاکهای اسیدی درختهای جوان گردو رشد مطلوبی ندارند و علائم خاصی در برگهای آنها دیده میشود. این علائم به ویژه از سال دوم تا سه هفته بعد از باز شدن جوانهها فوراً روی نهالهای جوان ظاهر میشود. برگها ابتدا ناصاف و ناهموار میشوند، حاشیه آنها نکروزی میشود و به شکل قاشقک در میآیند و به هم میپیچند. در مرحله پیشرفتهتر رشد درخت متوقف میشود و برگها ریز و کوچک میمانند.
علل
تجزیههایی که از خاک و برگ در بعضی زمینهها انجام شده نشان داده است که در اغلب آنها میزان کلسیم کمتر و میزان منگنز بسیار بیشتر از حد طبیعی بوده است.
درمان
بهتر است با تجزیه خاک قبل از کاشت درخت میزان کلسیم و PH خاک تعیین شود و اگر PH خاک کمتر از 6 بود باید با افزودن آهک خنثی شود و اگر علائم این اختلال پس از کاشت درخت ظاهر شد میتوان با دادن آهن به زمینهای اسیدی این اختلال را برطرف کرد.
برداشت
رشد و نمو میوه
رشد و نمو با گرده افشانی و تلقیح آغاز میشود. گلهای ماده گرده افشانی نشده بعد از رشد اولیه، حدود سه هفته بعد از گرده افشانی میریزند. در ارقام زودرس و در شرایط دمای بالا میوهها در مدتی زودتر از 20 هفته رسیده و برداشت میشوند. بین دو مرحله سریع رشد میوه، یک مرحله رشد آهسته وجود دارد. در طی مرحله اول رشد، در نتیجه تشکیل سلولها و بافتهای جدید، وزن و اندازه میوه افزایش مییابد. طی مرحله دوم میوه شکل گرفته و از لحاظ ترکیبات شیمیایی غنی میشود. در طی رشد میوهها قند گلوکز و نیز قندهای ساکارز و فروکتوز به مقدار کم وجود دارند. اسیدهای چرب گردو اکثراً از نوع غیراشباع هستند که زمینه را برای تند شدن میوه مساعد میکند. کاربرد اتیلن موجب تسریع ریزش میوه میشود ولی تولید اتیلن در گردو در مرحله رسیدن و ریزش میوه هنوز در حال بررسی و تحقیق است.
زمان تقریبی مراحل مختلف رشد میوه گردو در جدول زیر آمده است:
تعداد هفته بعد از گلدهی |
مراحل مختلف رشد میوه |
1 |
تلقیح سلول تخم |
2 |
تشکیل 2 تا 8 سلول در جنین، ظهور آندوسپرم |
3 |
تشکیل 8 تا 32 سلول در جنین |
5 |
کروی شدن جنین و تشکیل چند صد سلول |
7 |
شروع رشد لپهها آغاز سفت شدن پوست سخت |
8 |
شروع کاهش سرعت رشد کلی میوه |
9 |
رشد سریع مغز و آغاز پرشدن حفره میوه توسط لپهها |
10 |
رسیدن میوه به حجم نهایی |
15-12 |
افزایش سریع رشد (وزن) مغز |
15 |
رسیدن میوه به حداکثر وزن خود |
18 |
زمان تقریبی برداشت میوه |