عملیات زراعی در باغ فندق
عملیات زراعی در باغ
انجام کارهای زراعی در بین ردیف درختان باغ بستگی به رعایت دو عامل دارد:
- پوشش یا عدم پوشش خاک (در دو سال اول بعد از کاشت)
- روشهای آبیاری
- در صورتی که زمین باغ در چهارسال اول بعد از کاشت خالی و عاری از هرگونه پوشش باشد، عملیات زراعی باید با احتیاط و بسیار سطحی انجام گیرد به طوری که:
- اولاً به ریشههای جوان آسیبی نرسد، زیرا معمولاً ریشهها در 3 تا 4 سال اول رشد به تدریج و در مقطعی به عرض 5 تا 10 میلیمتر و عمقی کمتر از 25 سانتیمتر رشد میکنند و فرو میروند.
- ثانیاً تسطیح و هنجار زمین به هم نریزد، زیرا ناهنجاری و ناهمواری خاک در سطح باغ، برداشت مکانیکی را به طور کامل مختل میسازد.
دفع علف هرز در زمینهای عاری از پوشش به منظور جلوگیری از هدر دادن آب و کاهش نیروی مویینهای خاک باید قبل از اینکه ریشهی علفها به رشد کامل برسند با ماشینآلات سبک به طور سطحی انجام شود. مزیت این کار کاهش تببخیر و تعریق و از بین بردن عنصر نمک فعال در خاک است. عملیات زراعی در خاک باعث پیشگیری قطعی از سبز کردن علفهای خودرو نمیشود، لذا احتمال دارد با برگردان کردن آنها زیر خاک در طول پاییز و زمستان اصلاح خفیفی در خاک ایجاد شود (اگر بذر گیاهی در خاک وجود نداشته باشد).
- نگهداری خاک باغ از سال پنجم به بعد شامل انجام عملیات دیگری است که بر حسب نوع پوشش خاک (سبز موقت یا سبز دائم ) فرق میکند.
پوشش موقت
منظور از پوشش موقت یا کاشت کود سبز، کاشت گیاهانی است که به طور موقت در طول پاییز و زمستا، با رشد طبیعی خود سبب فعالیت میکروفلورها، قابلیت نفوذ و تثبیت ساختار خاک، جلوگیری از شسته شدن عناصر مفید آلی و مصرفی و تسهیل در حرکت ماشینآلات زراعی در باغ میشوند.
انجام این روش مستلزم رعایت نکات زیر است:
- چون کود سبز، با پوشش سبز موقت در عمل طرازبندی و تسطیح زمین اشکالاتی ایجاد میکند، لذا ادامهی کاشت آن از سال سوم به بعد توصیه نمیشود.
- برگردان کردن کود سبز پاییزه در خاک، حداکثر باید تا اواخر فروردینماه انجام شده باشد، زیرا تأخیر در این کار باعث رقابت ریشه، کاهش جیرهی حیاتیِ آب و ضعیف شدن درخت میشود.
پوشش دائم
پوشش سبز دائم یا کاشت گیاهان چند ساله در باغ یعنی بین ردیف درختان فندق (با فاصلخ از تنهی درخت) دارای مزایا و محاسنی به شرح زیر است:
- افزایش میزان مواد آلی در خاک
- بهبود جذب عناصر معدنی (پتاس، فسفر، آهک، منیزیوم) نسبت به زمین عاری از پوشش؛
- کاهش خطر بروز کلروز آهن در بعضی موارد؛
- افزایش تعداد لاروهای مفیدخاک در لایههای فوقانی خاک؛
- کاهش فرسایش و شستشوی خاک زراعی در بارندگی.
معایب کشت سبز دائم در باغ عبارتاند از:
- بالا بردن هزینهی ایجاد تأسیسات و خرید لوازم مکانیکی و علفچینی و غیره؛
- اشکال در عبور و مرور ماشینهای زراعی و سمپاشی و غیره.
پارهای بر این عقیدهاند که کشت سبز دائم سبب تثبیت بافت خاک میشود.