شناسایی گونه های وحشی بادام در ایران با استفاده از مشخصات مورفولوژیکی
شناسایی گونههای وحشی بادام در ایران با استفاده از مشخصات مورفولوژیکی
راهنمای شناسایی 20 گونه وحشی بادام ایران، به همراه شاخصههای گیاهشناسی آنها توسط ثابتی به شرح زیر تعیین گردید (ثابتی، 1344):
انشعابات بیخار
دمبرگ 3-2 سانتیمتر، پهنک 3×9 سانتیمتر A. communis
دمبرگ 5 میلیمتر، پهنک و شفت سبز 2×4 سانتیمتر A. trichamygdalus
پهنک و شفت کبود، 3/0×5/2 سانتیمتر A. glauca
دمبرگ 7 میلیمتر، شاخههای شیاردار A. Arabica
شاخههای گرد A. scoparia
انشعابات کم و بیش خاردار
دمبرگ کوتاه، پهنک بیضی نیزهای 4/0×5/2 سانتیمتر A. keredjensis
پهنک واژ تخم مرغی پهن A. podperae
دمبرگ یک سانتیمتر، پهنک بیضی تا نیزهای 3-5/2×5/1-1 سانتیمتر A. korshinski
انشعابات خاردار
دمبرگ 15 میلیمتر، پهنک بیضی تا نیزهای 2×8 سانتیمتر A. fenzliana
دمبرگ 10 میلیمتر، پهنک کشیده و نیزهای 9/0-6/.×5/4-3 سانتیمتر A. webbii
دمبرگ 5 میلیمتر، پهنک واژ تخم مرغی اسپاتولی کرکدار 3-5/1×4-3 سانتیمتر A. orientalis
پهنک بیضی کشیده صاف 7/0×5/2 سانتیمتر A. urumiensis
بی دمبرگ، پهنک باریک، پهنک نیزهای باریک 6/0×4 سانتیمتر A.carduchorum
پهنک نیزهای کشیده 1-4/0×5/3-5/1 سانتیمتر A. kotschyi
پهنک اسپاتولی کبود 4/0×2-1 سانتیمتر A. eburnean
پهنک نیزهای کشیده سبز 5/0-2/0×3-5/1 سانتیمتر A. lycioides
پهنک بیضی یا تخم مرغی، پهنک بیضی 5/0×5/1 سانتیمتر A. erioclada
پهنک بیضی کشیده 5/1×5 سانتیمتر A. hausskonechtii
پهنک متنوع سبز 6/0-5/0×2-5/1 سانتیمتر A. elaeagnifolia
پهنک واژ تخم مرغی کبود 5/0-4/0×3-2 سانتیمتر A. spinosissima
به عقیده خاتمساز (1371)، گوناگونی در اندازه و کرک برگها در مناطق اکولوژیکی مختلف، شناسایی و تفکیک گونههای بادام را از یکدیگر مشکل میسازد و برای شناسایی دقیقتر و آسانتر، بهتر است نمونه با میوه کاملاً رسیده تحت مطالعه قرار گیرد. او گسترش اصلی جنس بادام در ایران را در منطقه رویشگاهی ایرانو- تورانی دانست و آن را یکی از عناصر اصلی آن منطقه محسوب نمود.
به عقیده او در ایران، گونههای موجود در غرب و در شرق تنوع فراوانی دارند. او شاخصههای گیاهشناسی 21 گونه وحشی بادام ایران را تعیین کرد. ضمن اینکه گونههای A. keredjensis و A. podperae که ثابتی آنها را توصیف کرده بود را به همراه گونههای A. mozaffarianii، A. yasujensis، A. kamiaranesis، A. iranshahri را به عنوان هیبریدهای بادامهای وحشی ایران معرفی میکند. همچنین او گونههای A. elaegnifolia، A. glauca، A. reticulate، A. wendelboi، A. eburnea، Alycioides، A. haussknechtii و A. pabotti را به عنوان گونههای اندمیک ایران مشخص نمود (خاتمساز، 1371).
راهنمای شناسایی 21 گونه وحشی بادام ایران به همراه شاخصههای گیاهشناسی آنها توسط خاتمساز (1371) به شرح زیر تعیین گردید:
درخت یا درختچه، خاردار یا بدون خار، دارای شاخههای کوتاه (براکی بلاست) یا فاقد آن، برگها در جوانه و اوایل سبز شدن تا شده، یا از حاشیه به طرف رگبرگ اصلی پیچ خورده، متناوب، خزانکننده، دمبرگ معمولاً دارای غده، گلها قبل از باز شدن برگها ظاهر میشوند. منفرد یا دوتایی، چسبیده یا با دمگل کوتاه، هیپانتیوم استکانی، نیم کروی و یا استوانهای. گلبرگها سفید یا صورتی. میوه شفت، برونبر معمولاً کرکدار یا به ندرت بدون کرک، هسته نرم و صاف یا با شیارها و چالههای متفاوت، دانه شیرین یا تلخ.
- درختچه کوچک، دارای خار فراوان، به طوری که شاخههای جوان به صورت خارهای محکم درآمده است. برگها در جوانه و در مراحل اول رشد، از دو حاشیه سطح فوقانی برگ به طرف رگبرگ اصلی پیچ خورده، پرچمها حداکثر 17، هیپانتیوم استوانهای و گاهی در قاعده برجسته. زیر جنس Dodecandra
- درختچه کم و بیش خاردار، شاخههای جوان سبز و باریک، شاخههای کوتاه (براکی بلاست) وجود دارد. برگها تا پاییز باقی میمانند. هیپانتیوم استکانی – استوانهای، تعداد پرچمها متغیر و به طور کلی دارای صفات مشترک بین A. scoparia و یک گونه دیگر. دو رگها Hybrids
- شاخههای کوتاه به هیچوجه وجود ندارد. شاخچهها سبز رنگ، بدونه خار. برگها معمولاً قبل از تابستان خزان میکنند. هیپانتیوم نیم کروی
- درخت کوچک یا درختچه، خاردار یا کم و بیش خاردار
- برگها بیضی با حاشیه هلالی، میوه کوچکتر، حداکثر به طول 22 میلیمتر
- دمبرگها بلندتر، به طول 14-10 میلیمتر، میوه بیضی، برجسته، به طول 20-15 و به عرض 13-10 میلیمتر، دارای کرکهای زرد، هسته بیضی، چالهدار با تعدادی شیار کوچک در قاعده A. wendelboi
- برگها بدون دمبرگ یا با دمبرگ بسیار کوتاه کمتر از 5 میلیمتر
- برگها بیضی کشیده با قاعده گرد، دمبرگ 5/1-1 سانتیمتر هسته پخ، دارای دو شیار طولی مشخص A. fenzliana
- شاخچههای جوان کاملاً بدون کرک
- میوه کوچکتر به طول 22-15 میلیمتر و به عرض 15-10 میلیمتر، دمگل بسیار کوتاه و تقریباً چسبیده، قاعده برگها چسبیده و یراقساز
- شاخچههای جوان کم و بیش کرکدار که ممکن است بعد از بین برود.
- دو طرف برگ دارای کرکهای پشمی زرد، میوه به طول 22-15 میلیمتر، بیضی، دارای کرکهای انبوه پشمی زرد A. kotschyi
- میوه تخم مرغی، بدون کرک یا دارای کرکهای بسیار کوتاه، به طول تا 22 میلیمتر و عرض تا 16 میلیمتر، هسته کاملاً پخ، چالهدار A. pabotii
- شاخههای سال قبل قهوهای خاکستری تیره، برگها به طول 10-5 و عرض 5-3 میلیمتر با قاعده گوهای، هسته در انتها چالهدار و در قاعده مشبک A. glauca
- شاخچهها و برگها سبز
میوه باقی میماند، هسته زرد کاهی A. scoparia
- شاخچههای سال قبل با مقطع زاویهدار، قطر گل حداکثر 17 میلیمتر، میوه اول کرکدار و بعد کرکها کمتر میشود، هسته قهوهای A. Arabica
- خارها و شاخچههای جوان بدون کرک یا دارای کرکهای کم و پراکنده
- هیچانتیوم بدون کرک، برگها سبز، نوک برگها کشیده یا تیز
- برگها چسبیده، دمبرگ وجود ندارد.
- برگها قاشقی کشیده، واژ تخم مرغی کشیده و یا نیزهای با حاشیه ساده یا دندانههای کوچک ارهای، گلها کوچک حداکثر تا 15 میلیمتر با قاعده متورم، میوه کروی تا تخم مرغی، شاخچههای سال گذشته خاکستری A. spinosissima
- برگها خطی تا نیزهای، سطح فوقانی برگ بدون کرک، سطح تحتانی برگ بدون کرک یا با کرکهای بسیار اندک در روی رگبرگ اصلی، میوه تخم مرغی تا تخم مرغی پهن، اثر خطوط هسته روی میوه مشخص نیست، هسته دارای شیارها و شبکه عمیق نیست A. LYCIOIDES
مظفریان (1383) سپس کلید شناسایی 21 گونه مختلف جنس Amygdalus موجود در ایران را مجدداً مورد بررسی قرار داد. او گونههای مختلف بادام را در قالب جنس Genous: Amygdalus (L.) در نظر گرفت، همچنین او گونههای a.، Aelaegnifolia، A.g;auca، A.kotschy، A.reticulata، A.wendelboi، A.eburnea، A.lycioides، haussknechtii، A.urumiensis و A.pabotti را به عنوان گونههای اندمیک ایران مشخص نمود. ضمن اینکه او گونه A. urumiensis را توصیف نمود که قبلاً خاتمساز (1371) آن را مترادف گونه A. nairica دانسته بود (مظفریانف 1383).
. هیپانتیوم به شکل استوانهای پهن (استکانی) یا کروی – استکانی، پرچمها بیشتر از 20 عدد، برگهای جوان به صورت طولی تا شده، شاخچهها (Ramuli) بدون خار یا تقریباً خاردار شونده میباشند. زیر جنس Amygdalus
20- برگ ها خطی سریزه ای ، بعرض 4-2میلی متر A.lycioides
20- برگ های قاشقی باریک ، واژه تخم مرغی ، بیضوی یا سر نیزه ای، بعرض 10-4 میلی متر A. spinosissima
اخیرا 2 گونه وحشی جدید به نام های A. kurdistanica و A. orazii نیز در غرب ایران شناسایی شده اند.
(Attar et ., 2009)
گزارشات متعددی نیز از بررسی گونه های وحشی بادام در ایران وجود دارد که در ذیل به برخی از آنها اشاره می شود:
بادام یکی از قدیمی ترین درختانی است که بیش از 21 گونه آن در نقاط سردسیری و نیمه سردسیری ایران شناسایی و گزارش شده است (Rahimei , 2002). وجود گونه های وحشی بادام در ایران و چگونگی پراکنش آنها در مناطق مختلف ایران تعیین شده است . (Imani et al.2006).
مشخصات گیاه شناسی 12 گونه وحشی بادام موجود در شمال غرب ایران مورد بررسی قرار گرفته اند این گونه ها A. pabotti , A. urmiensis , A. orientalis , A. communis , A. trichamygdalus , A. fenzliana , A. korshinsky , A. carduchorom , A. kotschyi , A. Arabica , A. nairica , A. lycioides بودند ( صیامی ، 1381 ).
پراکنش 11 گونه وحشی بادام در استان آذربایجان غربی تعیین گردیده است، این کونه ها شامل A. pabotti , A. urmiensis , A. orientalis , A. communis , A. eburnean , A. trichamygdalus , A. fenzliana , A. korshinsky , A. kotschyi , A. Arabica , A. nairica , A. lycioides بودند (Hasanzadeh-Gorttapeh et al. 2006) .
پراکنش و تنوع 10 گونه وحشی بادام در استان چهارمحال و بختیاری نیز مورد بررسی قرار گرفته است که شامل A. kotschyi , A. scoparia , A. Arabica , A. orientalis , A. elaegnifolia , A. hausskonechtii , A. reuteri , A. lycioides , A. salicifolia , A. erioclada می باشد ( اعتمادی شلمزاری و اسدی بروجنی 1380)
گونه های وحشی بادام استان کرمانشاه شامل A. lycioides , A. eburnean , A. hausskenchtii , A. scoparia جمع آوری و معرفی گردیده اند. ( زندی و موسوی نژاد 1372 ).
همچنین بررسی عوامل موثر بر پراکنش گونه بادام کوهی A. scoparia در دو منطقه مختلف استان فارس به انجام رسیده است. ( الوانی نژاد و مروی مهاجر 1378 ).
بررسی اکولوژیک جوامع گیاهی گونه های طبیعی بادام A. scoparia , A. elaegnifolia وA. eburnean در استان کرمان صورت گرفته است (ایراننژاد پاریزی و جوانشیر، 1374).
در تحقیق دیگری شاخصههای فیزیولوژی 2 گونه بادام وحشی A. ??????، A. scoparia در استان چهارمحال و بختیاری مورد ارزیابی قرار گرفته است (Rahi et al., 2004).
جمعآوری، کاشت و بررسی خصوصیات 10 گونه بادام وحشی A. scoparia و elaeagnifolia، A. lycioides، A. ecurnea، A. trichamygdalus، A. korshinski، A. fenzliana، A. reticulata، A. glauca و A. erioclada که از استانهای فارس، لرستان، یزد، آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی جمعآوری شده بودند، در ایستگاه میان جنگل فسا (فارس) به انجام رسیده است. این گونهها با استفاده از روش Insitu conservation نگهداری میشوند و بیشترین تراکم در مناطق مختلف مربوط به گونههای A. scoparia، A. elaegnifolia، A. lycioides و A. eburnean گزارش شده است (صفایی، 1380).
همچنین خصوصیات مرفولوژیکی میوه، مغز و برگ 4 گونه وحشی بادام در استان چهارمحال و بختیاری به انجام رسیده است. از نظر سطح مرفولوژیکی، عرض برگ اختلاف معنیداری را بین چهار گونه نشان داد. وابستگی میوه و مغز آن نسبتاً مشابه درجه بالایی از تشابه ساختمانی (Homoplasy) توصیف شده در جنس Prunus بود (Zeinalabodini, 2007b).
بررسی میکرو مورفولوژی 21 گونه وحشی بادام از لحاظ کرک (Trichome) موجود بر روی سطح میوه (Drupe) صورت پذیرفته است (Vafadar et al., 2010).