پیشینه کشت موز در ایران
تاریخ دقیق ورود این گیاه به کشور معلوم نیست. بااین حال کشت و پرورش موز از سالیان بسیار دور مورد علاقه و توجه مردم جنوب کشور بوده است. سهولت ارتباط بین مردم بنادرجنوب باشه جزیره هندوستان و پاکستان باعث شده تا بعضی از مردم علاقه مند ، پاجوش و یاریزوم موز را وارد کرده و درنواحی سواحل دریای عمان وخلیج فارس بصورت پراکنده ویک محصول محلی کشت و کار نمایند. اقدامات اولیه برای توسعه کشت موز توسط اداره کل بررسی های باغبانی دوران قبل ازانقلاب اسلامی صورت گرفت که تعدادی پایه موز از هند به ایران وارد شد و درایستگاه کشاورزی طیس چاپهار کشت گردید. سپس ارقام مختلفی از هندوستان ، پاکستان ، لبنان، فلسطین اشغالی وارد ایران شد و مورد آزمایش و بررسی قرار گرفتند اولین اقدام اساسی برای واردات و کاشت ارقام موز درسطح نسبتا گسترده درسال 1348 انجام گرفت که تعداد5000 ریزوم و پاجوش موز از پاکستان وارد کشورگردید و در بندرعباس، میناب ، چابهار،دره سرباز، راسک،گرم بیت ، قصرقند و نیک شهر و درایستگاه اصلاح و تهیه نهال و بذرطیس کاشته شد.مناطق کشت و پرورش موز در ایران در هوای آزاد و گلخانه به شرح جدول زیر می باشد.
جدول- سطح زیرکشت و تولیدموز در ایران
|
منطقه |
سطح زیرکشت(هکتار) |
کل تولید(تن) |
عملکرددرهکتار(تن) |
|
بلوچستان* |
3316 |
70000 |
30 |
|
هرمزگان* |
58 |
736 |
15 |
|
کرمام( جیرفت و کهنوج )* |
31 |
200 |
10 |
|
گیلان ** |
53 |
2440 |
55 |
|
مازندران** |
40 |
1060 |
35 |
|
جمع کل |
3503 |
74600 |
30 |
*کشت درهوای آزاد ** کشت در شرایط گلخانه