کاربرد تنظیم کننده های رشد در کنار

اثرات تنظیم کننده های رشد روی تشکیل میوه ، رشد و تکامل ان در کنار مطالعه شده است. در بررسی اثرات نفتالین اسید استیک ، تو-فور-دی، تو-فور-فایت تی (2-4-5-T) و متیل استرنفتالین استیک اسید در غلظت های 30 و 10 پی پی ام ، تو-فور-فایف تی میزان ریزش میوه را تا حد 19/14 در صد در مقایسه با شاهد کاهش داد. در تمام تیمارها اندازه میوه و میزان مواد جامد محلول افزایش نشان داد اما نفتالین استیک اسید به غلظت 10 پی پی ام اثرات بهتری داشته است. استفاده از نفتالین استیک اسید به غلظت 25 پی پی ام دو مرحله، مرحله اول بعد از تشکیل میوه و مرحله دوم یک ماه بعد آن ، باعث کاهش ریزش میوه تا 10 درصد و افزایش اندازه و میزان مواد جامد محلول (2/15 درصد ) گردیده است. کاربرد پلانوفیس (Planofix) به غلظت 40 پی پی ام تولید 8/86 کیلو گرم میوه در هر درخت شده است.