برداشت کنار:

درخت کنار در سال سوم و چهارم پس از کاشت شروع به بار می نشیند. حداکثر تولید میوه در این درخت از سن ده سالگی آغاز و تا سن چهل سالگی ادامه می یابد. میزان محصول بر حسب نوع رقم، شرائط اقلیمی، سن درخت و شیوه مدیریت آن متفاوت خواهد بود. متوسط محصول در هر درخت در سال 250-50 کیلوگرم (10000-2500 میوه) است. جهت مصرف تازه خوری میوه ها باید در مرحله رسیدگی کامل برداشت شوند که شناخت این مرحله از روی رنگ میوه امکان پذیر است. همچنین امکان برداشت میوه های کنار در مراحل مختلف رشد جهت تولید فرآورده های متعدد و متنوع بر اساس رنگ میوه نیز امکان پذیر است. رنگ میوه های رسیده در ارقام مختلف متفاوت است. در رقم عمران رنگ میوه رسیده زرد طلایی، در رقم کایتلی سبز و زرد و در رقم گولا سبز متمایل به زرد یا زرد می باشد. شاخص های دقیق تر تعیین میزان بلوغ میوه کنار شامل: وزن مخصوص، میزان مواد جامد محلول میوه (tss)، نسبت به tss به اسید و مجموع واحدهای درجه حرارت – روز پس از تشکیل میوه می باشند. البته مقادیر شاخص های فوق در ارقام مختلف متفاوت است. مجموع واحدهای دمایی درجه حرارت – روز بالاتر از 2/7 درجه سانتی گراد برای ارقام زودرس، میان رس و دیررس باید به ترتیب 2236-1980 ، 2566-2236 و2920-2516 باشد. میوه های کنار در اواخر فصل زمستان و اوایل فصل بهار آماده برداشت هستند. یک کارگر قادر به برداشت 50 کیلوگرم محصول در روز است. اگر میوه ها همراه با دم میوه برداشت شوند دوره انبارمانی آنها زیاد می شود. میوه های که در حوالی ظهر برداشت می شوند از کیفیت بهتری برخوردار هستند. بعد از برداشت میوه ها باید به مدت 2 ساعت در آب سرد یا 4 ساعت در معرض هوای خنک قرار گیرند تا عمر انبارمانی آنها افزایش یابد. پس از برداشت میوه ها را می توان در جعبه های پلاستیکی، کیسه های گونی، کیسه های پارچه ای و یا کیسه های پلاستیکی قرار داد و به بازار حمل کرد. عملیات برداشت به طریق تکان دادن شاخه های درخت و یا ضربه زدن به شاخه ها صورت می گیرد. برداشت دستی به کمک نردبان و یا قیچی درختی مناسب تر می باشد.

برداشت میوه ها از طریق تکاندن یا ضربه زدن به شاخه ها، موجب وارد آمدن خسارت قابل توجه به میوه ها می گردد. طبق بررسی های انجام شده با تکاندن شاخه ها حدود 25 درصد میوه های برداشت شده نابالغ و 5/22 درصد میوه ها زخمی شده اند. در برداشت میوه ها با انبرک (اندام آهنی قلاب مانند که به یک تکه چوب بسته شده است) حدود 5 درصد میوه ها نابالغ و 6/15 درصد میوه ها صدمه دیده و در روش برداشت دستی 2/1 درصد میوه ها نابالغ و تقریباً میوه های صدمه دیده در حد صفر بوده اند.

در باغ های با مدیریت مناسب، میوه ها به طور دستی با استفاده از پله یا حلقه با انبرک آهنی متصل به چوب بامبو برداشت می شوند. برداشت میوه ها همراه با دم گل، عمر انبار داری آن ها را افزایش می دهد. برداشت میوه ها در چندین مرحله صورت می پذیرد چرا که میوه ها به طور هم زمان به مرحله بلوغ نمی رسند. در یک فصل برداشت، معمولاً برداشت میوه در 4 تا 5 مرحله انجام می شود. تعداد دفعات برداشت میوه را می توان با محلول پاشی قبل از برداشت با اتفن به 2 تا 3 بار کاهش داد. قبل از برداشت باید در ناحیه سایه انداز درخت پلاستیک یا پارچه های توری مناسب فرش کرد. میوه های برداشت شده باید در مکان های خشک و خنک نکهداری شوند. چون طول عمر انبارمانی میوه های کنار کم است بنابراین باید در اسرع وقت محصول وارد بازار مصرف شود. میوه های کنار را پس از برداشت تا زمان عرضه به بازار مصرف می توان در دمای معمولی اتاق (دمای 35-25 درجه سانتیگراد) نگهداری کرد. برحسب نوع رقم و شرایط انبارداری، میوه های کنار را می توان به مدت 15-4 روز بدون افت محصول و کاهش کیفیت آنها نگهداری کرد. طول دوره انبارمانی را می توان با نگهداری میوه ها در سردخانه افزایش داد. در انبار سرد میوه های ارقام مختلف در شرایط خوب به مدت 42-28 روز باقی می مانند. محلول پاشی با قارچ کش تیوبندازول به غلظت 500 پی پی ام و یا سولفات روی 2 درصد نیز باعث افزایش عمر انبارمانی میوه ها می شود.

تیمار با مواد شیمیایی مثل ترکیبات کلسیم دار، آنتی اکسیدان ها، تنظیم کننده های رشد و قارچ کش ها روی عمر انبارداری میوه های کنار موثر است. فرو بردن میوه ها در محلول 2-1 درصد کلرور کلسیم باعث افزایش عمر انبارداری میوه ها می شود.

فرو بردن میوه ها پس از برداشت در محلول 300-150 پی پی ام اسید آسکوربیک، از رسیدگی بیش از حد میوه ها جلوگیری به عمل می آورد. فرو بردن میوه ها در محلول 5 درصد آب اکسیژنه یا محلول 2-1 درصد کلرور کلسیم و انبار نمودن آنها در دمای 30-28 درجه سانتی گراد به مدت 9 روز باعث کاهش عوارض فیزیولوژیکی و بیماری های پس از برداشت میوه های کنار شده است. واکس زدن به حفظ کیفیت ظاهری میوه ها کمک می کند اما بر کیفیت، طعم و بوی آنها بی تاثیر است. میوه های رسیده واکس زده شده (فرو برده شده در امولسیون 12- waxol-o به مدت 30 ثانیه) و نگهداری شده در کیسه های پلاستیکی به مدت 40-30 روز در دمای 3-0 درجه سانتی گراد کیفیت خود را به خوبی حفظ کرده اند. کنارهای پوشش داده شده با پارافین 2 درصد و تیمار شده بانفتالین استیک اسید با غلظت 10 پی پی ام یا با اسیداسکوربیک با غلظت 100 پی پی ام می توانند به مدت 12 روز در دمای اتاق و 18 روز در دمای 12-10 درجه سانتی گراد نگهداری شوند.