نام فارسی: آویز (فوشیا)

نام علمی: Fuchsia spp

نام انگلیسی: Fuchsia

تیره: Onagraceae

منشاء آویز (فوشیا):  زادگاه آن مکزیک ، آمریکای جنوبی، مرکزی و نیوزیلند است.

مشخصات ظاهری آویز (فوشیا): ساقه ها بلند و باریک، برگ ها اغلب متقابل و در برخی گونه ها متناوب، گل ها زیبا و آویزان و به رنگ های صورتی، قرمز، بنفش و سفید، عمر گل در این گیاه کوتاه و پس از دوران گلدهی، باید جوانه های انتهایی را مرتب هرس کرده تا گیاه برای سال آینده آماده شود.

روش تکثیر آویز (فوشیا): کشت بذر در بهار و قلمه های سبز انتهایی در بهار و تابستان.

نوع خاک آویز (فوشیا): مخلوطی از یک قسمت خاک لوم و یک قسمت پیت و یک قسمت کود پوسیده.

نیاز های اکولوژیکی آویز (فوشیا):

دما آویز (فوشیا): دمای مناسب برای رشد رویشی 26-20 و برای گلدهی 20، در روز و 20 درجه سانتی گراد در شب است.

نور آویز (فوشیا): به نور مستقیم آفتاب نیاز دارد ولی در وسط روز باید نور را کمی کاهش داد و به نور کم و هوای خشک خانه سازگار است.

آبیاری آویز (فوشیا): در تابستان دوبار در هفته، در بهار یکبار در هفته و در زمستان هر دو هفته یک بار آن را آبیاری کنید ولی پس از شروع گلدهی آبیاری را باید کاهش دهیم تا سطح خاک خشک شود.