نام فارسی: ارغوان

نام علمی: Cercis silliquastrum

نام انگلیسی: Iudas tree

تیره: Cesalpinaceae

منشاء ارغوان: محل پراکنش آن در مناطق جنوب شرقی اروپا و جنوب غرب آسیاست. بومی ایران و مناطق مدیترانه ای است.

 مشخصات ظاهری ارغوان: درختچه ای است با تاج گسترده، در برخی موارد دارای چندین ساقه و حداکثر ۱۵ متر ارتفاع، دارای برگ های قلبی شکلی، به طول حداکثر ۲۵ سانتی متر و به رنگ های سبز و سبز آبی که در پائیز به زردی می گرایند. گل ها به صورت خوشه ای 6-3 تایی به رنگ صورتی، گاهی سفید و به طول 2-5/1 سانتی متر که پیش از ظهور برگ ها، ظاهر می شوند و در روی شاخه های اصلی مستقر هستند.

کاربرد ارغوان: مصارف زینتی در باغ ها و پارک ها دارد.

روش تکثیر ارغوان: از طریق کشت بذر در فصل بهار، پاجوش در اسفند ماه و خوابانیدن شاخه های قوی در پائیز و زمستان.

نوع خاک ارغوان: خاک غنی و حاصلخیز با زهکشی مناسب، ترجیحا لومی.

نیازهای اکولوژیکی ارغوان:

نور ارغوان: آفتابی.

آبیاری ارغوان: متوسط.