نام فارسی: پرنده بهشتی

نام علمی: Strelitzia reginae

نام انگلیسی: Bird of paradise

تیره: Strelitziaceae

منشاء پرنده بهشتی: جنوب أفريقا.

مشخصات ظاهری پرنده بهشتی: گیاهی است پایا گاه دارای برگ های بسیار بزرگ به رنگ سبز مایل به آبی که بر روی دم برگ ساقه ای شکل محکم قرار دارند. گاهی طول برگ ها از دم برگ تا انتها به بیش از یک و نیم متر میرسد. گل ادین این گونه دارای یک دم گل بلند است که در انتها به یک براکته قایقی شکل منتهی می شود گل ها کاملی، ریگومورف، سه کاسبرگ نارنجی رنگی کم و بیشی مساوی و سه گلبرگ آبی نامساوی دارند. دو گلبرگ در یک ساختمان پیکانی شکل به هم پیوسته اند، در شیار حاصل از پیوستن دو گلبرگ پنج پرچم و خامه قرار گرفته است . کیسه مانند یا شبیه یک تشکی در پایه گلبرگ های پیکانی شکل قرار دارد، اسپات های سبز قایقی شکل هر 4 تا۱۰ گل آبی و نارنجی را در بر می گیرند که این گل ها یکی پس از دیگری شکوفا می شوند.

روش تکثیر پرنده بهشتی: از طریق تقسیم ریزوم و کشت بذر( کشت بذر در بهار صورت می گیرد که جوانه زدن بذرها نامنظم است و سه تا پنج ماه طول می کشد) تکثیر می شود که جهت تقسیم ریزوم می توان در اواسط تابستان (دوره رکود گیاه) از بین 12-10 گیاهچه ی جدیدی که از پایه مادری به وجود می آید بهترین ها را انتخاب نموده و کشت کنند.

نوع خاک پرنده بهشتی: خاک غنی از مواد و دارای زهکشی مناسب استفاده از تورب در مخلوط خاک نتایج خوب و ثمر بخشی می دهد.

نیاز های اکولوژیکی پرنده بهشتی:

دما پرنده بهشتی: دمای مناسب در روز 22-20درجه سانتی گراد و در شب ۱۳- ۱۰ درجه سانتی گراد است . این گیاه در دمای 3 درجه سانتی گراد به کلی خشک می شود

نور پرنده بهشتی: نیم سایه تا آفتابی.

آبیاری پرنده بهشتی: دو بار در هفته به آبیاری نیاز دارد. اما در اواسط فاص تابستان (دوره رکود گیاه) نباید آبیاری شود.