JO WhatsApp Contact Button

آفات گیاهان

شته آرد آلود سیب یا شته صابونی سیب

شته آرد آلود سیب یا شته صابونی سیب DysaphismaliFerr.
Sync:SappaphismaliBoden
Anuraphisriseus Rem .
Home – aphididaw
مشخصات ظاهری و زیست شناسی
این شته زمستان را به حالت تخم در روی سرشاخه های سیب میگذراند . تخم ها بیضی شکل و به رنگ سبز تیره میباشند . و بطور پراکنده روی تنه و سرشاخه درختان میوه دانه دار بخصوص سیب دیده میشود و این تخم ها اغلب در چین خوردگی های دور جوانه انتهائی و شکاف تنه درخت پنهان است . در بهار مصادف با بازش دن جوانه ها ف تخم ها باز میشوند و شته های کوچک به سمت جوانه ها حرکت میکنند و از پشت برگهای تازه ظاهر شده و از جوانه هاش روع به تغذیه مینماید .در مراحل بعدی از دم برگ و دم میوه و رگبرگهای اصلی تغذیه میکنند و باعث ریزش گل و میوه های جوان و نیز پیچیدگی برگها و بدشکلی میوه ها میشوند . برگها اغلب در حول محور عرضی و طولی پیچ میخورند ، تغیر رنگ داده و به رنگ سبز متمایل به زدر و گاهی قرمز در می ایند .بعلاوه جدار برگها ضخیم و شکننده می شوند .
در این مرحله است که شته ماده مؤسس به اندازه کافی رشد کرده و شروع به تولید مثل میکند و درداخل برگهای بهم پیچیده تعداد زیادی شته های خاکستری رنگ و به اندازه های مختلف دیده میشود . رنگ خاکستری شته ها بعلت توده خاکستری رنگ مواد مومی است که سطح بدن شته ها را پوشانیده است . گاهی در بین انها افراد بالدار دیده میشوند که ماده های مهاجر هستند و برروی درختان سیب و گلابی دیگر پرواز میکنند و موجب انتشار گونه روی میزبان اول می گردند. پوره­های جوان این شته که تازه از تخم خارج شده­اند. به وسیله داشتن کرنیکولهای نسبتا بلند و نقاط تیره رنگی که روی سطح پشتی شکم دارند، از شته سبز و دیگر گونه­ها مشخص می­شوند. بعلاوه شاخک­ها و نوک پنجه ها تیره رنگ نیستند. در این گونه دوره کامل زندگی آفت روی دو گروه از میزبان­های کاملا متفاوت بسته می­شود. بدین ترتیب که از واسط بهار تا اواخر زمستان روی ریشه گیاهان خاواده گندمیان زندگی می­کنند و از اواسط بهار شته­های بالدار برای مهاجرت روی میزبان بوجود می­آیند(Migrants). این شته­ها تماما میزبان اول را رها کرده و بر روی گونه­های خاصی از گندمیان پرواز می­کنند و در روی ریشه­ها مستقر می­شوند. هنوز دقیقا معلوم نیست که در شرایط کرج روی کدام گروه از گندمیان می­توان این شته­ها را مشاهده نمود. انچه مسلم است اینکه در حدود 2 تا 3 هفته پس از ریزش گلها این افت از روی درختان میزبان اول بکلی ناپدید می­شود. به همین دلیل اگر تراکم افت زیاد و مبارزه زمستانه قبلا صورت نگرفته باشد، مبارزه شیمیایی بلافاصله پی از ریختن گلبرگها باید صورت گیرد و اگر تاخیر شود، دیگر این مبارزه سودی نداردو حشره خودبه خود میزبان اول را ترک می­کند و در روی میزبان دوم چندین نسل تولید می­کنند و در بین آنها ماده­های بالادار و بدون بال مشاهده می­گردند که تماما زنده زا بوده و اصطلاحا آلنی کل(Alienicolae) نامیده می­شوند.

این افراد وسیله انتشار گونه روی میزبان دوم هستند. در اواخر تابستان و اوایل پاییز در بین شته­های النی کل ماده­های بالدار سکسوپار(Sexuparae) بوجود می­آید. این شته­های بالدار از روی میزبان دوم پرواز کرده و روی میزبان اول ینی درختان میوه دانه­دار مستقر می­شوند و پس از مدتی تغذیه افراد نر و ماده جنسی (Sexuae) بوجودمی­اورند. شته­های نر و ماده ظرف یک هفته تا ده روز کامل می­شوند و پس ااز جفتگیری در روی تنه و سرشاخه درختان مذکور تخم ریزی می­کنند و بدین ترتیب سیکل کامل زندگی این گونه بسته می­شود. گفته می­شود شته­ایکه روی گلابی زندگی می­کند، گونه دیگریست و Sappaphis pyri نام دارد. با توجه به این که این گونه از نظر خسارت و بیولوژی کاملا شبیه گونه قبلی است، قبول این نظر احتیاج ه بررسی سیستماتیکی کافی دارد. بعلاوه در روی برگ درختان سیب و گلابی شته­های دیگری از جمله Rhopalosphm prunifoliae دیده می­شودن که از نظر زیان اقتصادی اهمیت چندانی ندارند.

گونه اخیر اغلب در اوایل بهار روی درختان دیده می­شوند و خیلی زود بر روی میزبان دوم خود که گیاهان علفی می­باشند، مهاجرت می­کنند. این شته­ها زرد مایل به سبز هستند و در روی سطح پشتی انها نواری تیره مشاهده می­شود. از علائم بارز خسارت این­گونه این است که برگها درخت پیچیدگی پیدا نمی­کنند. گونه دیگری از این جنس که در کتب اروپائی از آن نام برده می­شودDysaphis plantaginae است که شبیه شته آرد آلود سیب می­باشد با این تفاوت که میزبان دوم آن بارهنگ یا Plantago می­باشد حجت و آزمایش فرد این گونه را از خوزستان گزارش کرده­اند.

چند گونه شته از روی درختان میوه سردسیری جمع­آوری شده که در زیر ذکر می­گردد: شته Ovatus insitus walker توسط Canakcioglu از ایران روی گلابی و سیب و به گزارش کرده است و عبائی از روی برگ ازگیل جنگلی جمع­آوری نمود.

شته Phorodon gumuli sch در انزلی و نوشهر از سطح زیرین برگ، گل و میوه  Prunus spinosu و prunus sp. مشاهده شده است.

شتهMacrosiphium nisae l. در منطقه مشهد روی هلو و آلو دیده شده.

مدیریت تلفیقی شته­ها

دشمنان طبیعی شته­ها

علاوه بر عوامل کنترل کننده طبیعی مانند تغییرات درجه حرارت، بارندگی و غیره عوامل متعددی وجود دارد که می­توانند به شدت از طغیان شدید شته­ها جلوگیری کنند، به طوری­که اگر این عوامل نمی­بود، این حشرات سطح زمین را می­پوشانیدند. در میان عوامل زنده کنترل کننده طبیعی، حشرات پارازیت و پرداتور، در نقصان انبوهی شته­ها اهمیت بسزا دارند.

راسته سخت بالپوشان

کفشدوزک­ها از جمله دشمنان موثر این افت هستند که در حالت لاروی و بصورت حشره کامل از شته­ها تغذیه می­کنند. مهمترین و فراوان ترین آنها کفشدوزک هف نقطه­ای Coccinella septempunctata می­باشد که در اکثر باغهای میوه به فراوانی دیده می­شود. رنگ آن قرمز، در پشت سینه و روی بالپوشها هفت نقطه سیاه رنگ دارد. این حشره تخمهای زرد رنگ و مخروطی شکل خود را به صورت دته جمعی در سطح زیرین برگها قرار می­دهد. لاروها پس از خروج، از پوره و حشرات کامل شته­ها و عده دیگری از حشرات تغذیه می­کنند. رنگ انها سیاه تیره با لکه­ها و نقطه­های نارنجی رنگ در سطح پشتی می­باشند. شفیره­ها به همبن رنگ و به صورت خمیده در سطح برگ­ها و شاخه­ها می­چسبند.

Coccinella undecimpuncata L.فعالی این گونه از کفشدوزک 7 نقطه­ای کمتر است.

Coccinella decempuncatata L. این کفشدوزک، شکارگر شته­های درختان میوه سردسیری هستند.

کفشدوزک  Calvia decemguttata L.را نعیم از بیرجند در خراسان و خرم آباد کردستان روی شته­های سیب جمع آوری کرده است.

کفشدوزک  cymnus bipuncaScymnus توسط فاطمی از روی درختان سب الوده به شته و کنه در اصفهان گزارش شده است. Scymnus frontalis fabr توسط پروریزی و همکاران در حال تغذیه از شته­ها و کنه­های سیب در آذربایجان گزارش شده است.

.Exochomus quadripustulatus L این شکارگر را رد حال تغذیه ازز شپشکهای درخت سیب در باغ میوه در کرج مشاهده کردیم.

Chilocorus bipustulutus L. این شکارگر را در حال تغذیه از شته­ها روی درخت سیب در باغ میوه در کرج مشاهده کردیم.

راسته دوبالان

چندین گونه از مگس­های خانواده Syrphidue از نظر رنگ شباهت زیاد به زنبورها دارند و از شکارگرهای شته­های درختان میوه سردسیری می­باشند و لاروها از شته­ها تغذیه می­کنند از جمله Episyrphus auricollis Meig دامنه انتشار این گونه در باغ­های درختان میوه در ایران وسیع می­باشد و از موثرترین شکارگرهای خانوادهSyrphidae است، لاروها از شته­های سیب و گلابی به فراوانی تغذیه می­کنند و حشرات کامل از گرده گل­ها به عنوان منبع اصلی غذایی استفاده می­کنند.

مگسSyrphus ribesii L. در اکثر مناطق میوه خیز ایران از جمله اذربایجان- خراسان- مازنداران-اطراف تهران و کرج دیده شده است و زمیتان بصورت شفیره است و لاروها به فراوانی از مراحل مختلف شته­های درختن میوه سردسیری تغذیه می­کنند.

کارآئی مگس Metasyrphus corolla fabr در کاهش جمعیت شته­های درختان سیب و گلابی و به ویزه شته مومی سیب قابل توجه است و در باغات میوه در اصفهان- فارس- همدان و کرج مشاهده شده است.

گونه­های دیگری از مگس­ Metasyrphus به عنوان شکارگرهای شته­های درختان میوه سردسیری گزارش شده است

مگس شکارگرparagus bicolor fabr توسط جلیلیان در باغ میوه ایلام گزارش شده است.

گونه paragus radjabii gilasian شکارگر فعال روی شته­های جنس  Dysaphis درختان میوه سیب و گلابی موسوم به شته­های صابونی در منطقه تهران و عمدتا دامنه­های جنوی البرز در مسیر تا قزوین گزارش شده است. گونه­های دیگری از این جنس نیز گزارش شده است.

مگس شکارگر Leucopis glyphinivora Tanasij از خانواده Ochthiphilidae توسط قدیری راد و همکاران در منطقه شیراز از روی شته­های  Hyalopterus pruni georffroy و Mysus persicae sulze و aphis fabae scop  روی تعدادی از گیاهان از جمله هلو و سایر درختان میوه سردسیری جمع­آوری کردند. این مگس را نوربخش روی شته­های درختان بادام در منطقه چهارمحال بختیاری نیز دیده استن

گونه ای از پشه­های خانواده cecidomidae به نام aphidolestes meridionalis که لارورهای آن از طریق مکیدن همولنف شته­ها موجب مرگ آنها می­گردند.

راسته بالتوری­ها

از خانواده Chrysopidaeفعالیت گونه Chrysopa carnea steph. را در همه نقاط میوه خیز ایران مشاهده کرده­ایم و مهمترین بالتوری شکارگر شته­های درختان میوه سردسیری است.

این شکارگر زمستان به صورت حشره کامل در پناهگاههای مختلف از قبیل توده­های برگهای ریخته شده در خاک، شکافهای درختان و غیره بسر می­برد. تخم ریزی معمولا در سطح زیرین برگ­ها و یا روی شاخه­های نازک که غالبا نزدیک محل تجمع شته­ها به طور انفرادی و یا در دستجات کوچک صورت می­گیرد. لاروها فوق العاده متحرک و فعالیت تغذیه­ای شدید دارند. شفیره در محل پیچیدگی برگها داخل پیله ابریشمین تشکیل می­گردد. گونه دیگری از این جنس نظیر chrysopa perla L.توسط عسگری در منطقه فارس پزارش شده است.

Chrysopa ventralis Curtis و chrysopa flavifrons Br. در باغات شمیرانات توسط حیدری گزارش شده است.

 راسته سن­ها(heteroptera)

سنهایی از خانواده Miridae نظیر miris persicus reuter توسط فرحبخش شکارگر شته­ها و کنه­ها گزارش شده.

سن campylimma verbasci توسط فرحبخش-پورحاجی ذکر شده.

از خانوادهAnthocoridae دو گونه سن به نام­های Anthocoris nemorum L. و.L orius minutes روی شته­های درختان میوه سردسیری فعالیت قابل توجهی دارند. سن­های Nabis capsiformis Germ. و Himacerus sp از خانواده Anthocoridae به عنوان شکارگرهای مینوزها و شته­های درختان میوه سردسیری مشاهده شده­اند.

از کنه­های شکارگر شته­های درختان میوه از خانوداه Trombidiidae گونه Allothrombium triticium zhang گزارش کرده است.

چندین خانواده از دوبالان بخصوص مگسهای syrphidae که اغلب به رنگ زنبورها هستند، در مرحله لاروی از شته­ها تغذیه می­کنند. لارو پشه­های Cecidomidae از خون شته­ها تغذیه می­کند، بدین ترتیب که لاروها دهان خود را در مفصل پاها قرار می­دهند و مایع داخل بدن را می­مکند. چند گونه از سن­های خانوادهNabidae و Anthocaridae با فرو کردن خرطوم خود در بدن شته­ها شیره بدن آنها را می­مکند. این دسته از حشرات را که در دوره زندگی خود چندین شته را از می برند پرداتور یا شکاری می­گویند.

پارازیتوئیدها

عده ای دیگر از حشرات بخصوص زنبورهای خانواده­های chalcididae و braconidae تخم­های خود را در بدن شته­ها قرار می­دهند . از این تخمها نوزادانی خارج می­شوند که از محتویات بدن میزبان تغذیه کرده و انرا از بین می­برند. اینگونه حشرات را پارازیت یا انگل گویند.

چندین خانواده از زنبورها بخصوص خانوادهAphidiidae  و Aphelinidae بدین طریق شته­ها را ازبین می­برند. زنبور معروف به Aphelinus mali از پارازیتهای اختصاصی شته مومی سیب می­باشد. و در بعضی از کشورهای جهان بخصوص ایالات متحده آمریکا با حمایت از این پارازیت انرا به عنوان موثرترین و مناسبترین وسیله مبارزه به کار می­برند. و حتی انرا به چندین کشور مختلف که قبلا وجود نداشته است انتقال داده­اند.

از راسته زنبورها و از خانواده Aphidiidae گونه­های زیر اهمیت قابل توجه دارند:

Aphidius transcaspicus Hal مختاری و همکاران در منطقه گیلان روی گونه­های Hyalopterus pruni Geoffroy و Rhopalosiphum nymphae L گزارش کرده­اند.

Aphidius sp این گونه را داوچی و شجاعی روی شته­ خالدار هلو pterochlorus persicae chol و اسماعیلی و ازمایش فرد روی شتهAphis pomiدر باغ میوه کرج گزارش کردند.

Ephedrus plagiator nees مختاری و همکاران روی گونه Mysus cerasi F در منطقه گیلان دیده­اند. زنبور Praon sp  اسماعیلی و ازمایش فرد در باغ میوه کرج روی شته­های جنس Brachycaudus روی درختان آلو و گوجه گزارش کردند.

Lysiphlebus fabarum marshal این زنبور را داوچی و شجاعی روسی شته Aphis fabae در منطقه شیراز گزارش کردند.

Trixys sp به عنوان پارازیت شته سیب توسط اسماعیلی در کرج شناسایی گردید.

زنبور pachyneuron aphidis Bouchee از خانواده pteromalidae روی شته­های درختان بادام در منطقه چهارمحال و بختیاری گزارش شده.

از دوبالان پشه Aphidolestes aphidomyza rondani روی گونه­های مختلف شته­های درختان میوه سردسری فعالیت پارازیتی دارند و چندین نسل در سال تولید میکنند.

یکی از بهترین راههای مبارزه با شته­ها حفظ و حمایت این دشمنان طبیعی می باشد. این عمل ممکن است به وسیله تامین پناهگاه و مراقبت در موقع و نحوه مبارزه شیمیایی صورت بگیرد.

بالتوری سبز chrysopa(chrysoperla) carnea steph به عنوان یکی از شکارگرهای دارای فعالیت مناسب شکارگری روی شته سبز گزارش شده است و تاثیر تغذیه از گونه­های مختلف شته نظیر شته آلو-شته مومی کلم و شته سبز سیب در نشو و نما و باروری بالتوری سبز در شرایط آزمایشگاهی نیز بررسی شده است و در مجموع شته مومی کلم مناسب ترين طعمه براي رشد و نمو و توليد مثل بالتوري سبز بوده است.

بعلاوه در مورد بعضي از شته ها مثل شته مومي سيب ارقام سيب مقاوم به اين آفت بوجود آورنده اند.براساس مطالعات ارباب سيب هاي رقم قرمز داراي مقاومت نسبي به شته سبز سيب ميباشد و مدت زماني كه طول ميكشد تا اين شته دوره زندگي خود را روي اين رقم ها كامل كند طولاني تر بوده و ميزان نتايج توليدي شته هاي تغذيه كرده از اين رقم ها , در مقايسه با شته هاي تغذيه كرده روي رقم هاي سبز كمتر است.

كنترل شيميايي شته ها

بهترين راه مبارزه شيميايي عليه شته هاي زيان آور درختان ميوه دانه دار بغير از شته مومي, مبارزه زمستانه است , زيرا در اين موقع كه شته ها به حالت تخم بسر ميبرند, دشمنان طبيعي آنها در مخفي گاه قرار دارند و از گزند سموم در امان ميباشند.

سمپاشي زمستانه

روغنهاي زمستانه به نسبت 2-1 درصد به طور خالص يا مخلوط با سموم فسفره حشره كش, مقدار سموم فسفره حدود يك تا دو در هزار از تركيبات شيميايي مانند مالاتيون-ديازيتون و سوپر اسيد ميباشد.

تركيبات سوزاننده براساس DNOC يا DNBP به نسبت 2-1 در هزار مخلوط با روغن مصرف ميشوند. گيوتكس روغني به نسبت 7/0 تا يك درصد در زمستان به همين منظور بكار ميرود.

سمپاشي بهاره و تابستانه

سمپاشي بهاره بهتر است بلافاصله بعد از باز شدن تخم ها و خروج نوزادان صورت گيرد. اين موضوع به خصوص در مورد شته هايي كه باعث پيچيده شدن برگ درختان ميشوند يا توليد گال ميكنند, شايان اهميت ميباشد. زيرا پس از پيچيده شدن برگها سموم تماسي نميتوانند روي آفات مذكور مؤثر واقع شوند و بايد از سموم نفوذي يا سيستميك استفاده كرد. بعضي از شته ها مانند شته صابوني گلابي (يا شته آردآلود) فقط در اوايل تا اواسط بهار اهميت دارند و سپس از روي درختان گلابي مهاجرت مي نمايند.

به طور كلي , در مبارزه شيميايي عليه شته ها , بايد فرمول سمپاشي را طوري تعيين نمود كه حتي المقدور روي ساير آفات نيز مؤثر واقع شود.

در مورد شته هايي مانند شته مومي سيب بايد از سموم سيستميك يا نفوذي و از سمپاش هاي با فشار نسبتا زياد استفاده كرد.

سموم متعددي از تركيبات فسفره و كارباماتها براي مبارزه با اين آفات وجود دارد.به طور كلي تمام سموم فسفره اعم از نفوذي , تماسي و سيستميك , براي شته ها به كار مي رود.

مالاتيون 60 % , گوزاتيون 20 % و اتيون 25 % به نسبت دو در هزار براي شته هايي كه ايجاد پيچيدگي برگ نميكنند ,بسيار مؤثر واقع ميشود.

در مورد شته هايي كه در داخل گال يا برگهاي بهم پيچيده قرار دارند, ميتوان از سمومي مانند ديازينون , سوپر اسيد – پرفكتيون و متاسيستكس به نسبت يك در هزار استفاده كرد.