سفیده رگ سیاه Aporia crataegi L.(pieridae)

حشرات کامل دارای بالهای شفاف با رگهای تیره رنگ می باشند و از سفیده کلم کمی بزرگترند. بیشتر در نواحی کوهستانی و سردسیر فعالیت دارند و لاروهای آن ها از برگ انواع درختان میوه نظیر سیب، گیلاس، گلابی، زرد آلو، آلبالو، گوجه، آلو و بادام تغذیه می کنند. لاروها کم و بیش شبیه کرم سفیده کلم می باشند. این لاروها از سن اول تا سوم سبز رنگ با موهای کوتاه و متراکم و در سنین بعدی مجهز به دستجات موهای نارنجی رنگ روی بندهای شکم و سینه و نیز دارای نوارهای تیره در سطح پشتی با موهای پرپشت می باشند. در طرفین مفصل های شکم دسته های سفید دیده می شود.

مشخصات ظاهری و زیست شناسی

سفیده رگ سیاه زمستان را بحالت شفیره آزاد در پناهگاه های مختلف بسر می برد. در بهار مصادف با باز شدن برگ ها حشرات کامل خارج می شوند و پس از مختصری تغذیه از شیره گیاهان، جفت گیری کرده و در سطح بالایی برگ ها به تعداد زیاد تخم می گذارند. لاروها به فاصله 15 تا 20 روز ظاهر می شوند و از پارانشیم برگ تغذیه می کنند. این آفت بیشتر در ییلاقات و نواحی کوهستانی دیده می شود. حشره ایست چند نسلی که حداقل دو نسل در سال ایجاد می کند. با وجود این عامل طبیعی کنترل کننده بخصوص پارازیت ها از جمله زنبور Apanteles glomeraturs از خانواده Braconidae و پرداتورها نظیر پرندگان جمعیت این آفت را تحت کنترل دارند و به ندرت حالت طغیانی پیدا می کنند. به همین لحاظ مبارزه مصنوعی اختصاصی علیه این آفت ضرورت ندارد ولی باید دقیقا بررسی شود که عوامل موثر کنترل کننده این آفت در مراحل مختلف زندگی کدامند و ترتیبی اتخاذ شود که حتی المقدور تعادل بیولوژیک این آفت با دشمنان طبیعی آن برهم نخورد. در هر حالت سمومی که علیه سایر آفات درختان میوه بکار می رود، موجب ایجاد تلفات روی لاروهای این آفت نیز می گردد.