علائم کمبود روی در درخت گردو

کمبود روی در نهال گردو

عنصر روی در ساختار بعضی آنزیمها، ساختار غشاء سلول و در سنتز بعضی هورمونها دخالت دارد. عنصر بر کیفیت میوه مؤثر است و میوه های دچار کمبود روی به تخریب اکسیداتیو حساس تر هستند. کمبود روی کل درخت را درگیر نمیکند بلکه فقط در چند شاخه محدود دیده میشود. شروع علائم در ابتدای بهار و به صورت تأخیر (تا یک ماه) در شکفتن جوانه های برگ و گل بروز میکند. برگ شاخه های متأثر کوچک، سبزرد و رزت مانند (تجمع برگها در نوک شاخه) میشوند. اندازه میوه های شاخه های متأثر نیز کوچکتر است. در خاکهای شنی، چالکود 5-5/2 کیلو سولفات روی (بسته به اندازه درخت) یا تزریق تحت فشار محلول سولفات روی در خاک اطراف ریشه مفید است. این فشار موجب میشود که سولفات روی در تماس با ریشه قرار بگیرد. افزودن 5/2-5/0 کیلو کلات روی (Zn-EDTA) به خاک قبل از آبیاری نیز مفید است. در خاکهای بسیار نرم یا قلیایی (pH بالای 5/7) باید چاله سولفات روی با 5/2 کیلوگرم گوگرد پوشانده شود تا روی به حالت محلول باقی بماند. اصلاح کمبود روی با محلول پاشی تاج (2-1 کیلوگرم روی در هکتار) نیز امکانپذیر است. اولین اسپری بعد از تمام شکوفه (معادل زمانی که رشد انتهایی 4-2 سانتیمتر بوده و برگها حالت قرمزی خود را از دست داده اند) انجام شود. نوبتهای دوم و سوم فقط در کمبودهای شدید و به فاصله 3-2 هفته انجام شود.