سرخشکیدگی سیتوسپورایی گردو

سرخشکیدگی سیتوسپورایی

نام دیگر بیماری: فتیله نارنجی

سرخشکیدگی سیتوسپورایی گردو توسط قارچ اسکومیستی که فرمهای غیر جنسی آن Cytospora pp. و Leucocytospora spp. و جنسی آن Valsa spp. و Leucostoma spp. نام دارند.

نشانه های بیماری

قارچ سیتوسپورا یک قارچ نکروتروف است و درون شاخه های خشکیده یا ضعیف مستقر میشود اما سویه های به شدت مهاجمی نیز دارد که به درختان قوی و سالم حمله میکنند. آلودگی در پاییز ایجاد میشود و در بهار سال بعد، سرشاخه های آلوده به شکل عصایی خشک شده، میوه و برگ نمیدهند که با توجه به این که میوه دهی درخت گردو انتهایی است، میتواند موجب افت شدید عملکرد شود. عدسکها بزرگ و برجسته میشوند و صمغ فتیله مانندی از آنها خارج میشود. این فتیله ها زرد عسلی – قرمز رنگ است و C.juglandina فتیله ایجاد نمیکند. اگر پوست زیر فتیله ها را کنار بزنیم، پیکنیدیم های قهوه ای – خاکستری رنگی روی چوب دیده میشوند.

چرخه بیماری

قارچ عامل به شکل پیکنیدیم در شاخه های خشکیده متصل به درخت یا بریده شده زمستان گذرانی میکند. کونیدی ها به صورت رشته های مارپیچ از عدسکها بیرون زده و تا هفته ها روی شانکر باقی میمانند. سپس هنگام بارندگی در پاییز و زمستان از پیکنیدیم آزاد شده و توسط باران و احتمالاً انسان و حشرات منتشر میشوند. میسیلیوم به مدت طولانی روی درخت سالم زنده میماند و اگر درخت در اثر تنشهای محیطی ضعیف شود، آن را آلوده میکند. این قارچ عموماً یک انگل ضعیف و فرصت طلب است و عموماً از راه زخم نفوذ میکند. شاخه های بزرگ از راه زخمهای هرس، شکستگی، سرمازدگی، آفتاب سوختگی و سیخکهای خشکیده آلوده میشوند. آلودگیهای جدید در پاییز به خصوص در ماههای مهر، آبان و آذر و زمستان رخ میدهد اما درختان مسن و ضعیف در هر فصلی ممکن است.

کنترل

شاخه های آلوده باید سریعاً بریده و سوزانده شوند. از آنجایی که درخت در دوره خواب به این قارچ حساس تر میشود، بهتر است هرس در روزهای خشک بهار انجام و پس از آن محلول پاشی بردو انجام شود. محلول پاشی با بردو (2%)، اکسی کلرور مس.