پنسمتون: Penstemon

خانواده : Scrophulariaceae

نام انگلیسی: Beard tongue

گیاهی چند ساله که دارای مقاومت های متفاوتی نسبت به دما می باشد. پنستمون دارای گل های لوله ای تا شیپوری شکل می باشد. رنگ های آن اغلب روشن بوده و سنبله های آویزان آنها در انتهای ساقه، به وجود میآید. برگهای این گیاه باریک و نوک تیز هستند. پنستمون بار با توس(P.barbatus )که مقاومت آن تا C°F)- 37° (-35می باشد.  برای این که گل دهی خوبی داشته باشد به دمای زیر صفر درجه زمستان احتیاج دارد. بر روی شاخه های این گیاه که تا حدودی گسترده می باشند، گل های قرمز ۲ سانتیمتری به وجود می آید. برخی از گونه های معروف آن که به فروش می رسند عبارتند از: پرری داسک(Prairie Dusk )(بنفش). پرری فایر(Prairie fire) سرخ و رز الف(Rose elf )که تا ارتفاع ۷6 - 45 سانتیمتر رشد می کند. پنستمون گلوکسینیو ایدز(P. gloxinioides) بزرگترین گل ها را دارد؛ که گل های آن به صورت شیپوری شکل ۵ سانتیمتری بر روی ساقه هایی به ارتفاع ۹۰-6۰ سانتیمتر به وجود می آیند و دارای سایه های متنوعی از رنگ های صورتی و قرمز، اغلب با گریبان های سفید هستند . مقاومت این گیاهان تا C°18° (0F)- کمی کمتر می باشد. اما آنها میتوانند به عنوان گیاهان گلدار تابستانی یک ساله ، در مناطق سردتر نیز رشد کنند.

پنستمون هترو فیلوس پاردی ای(P. heterophyllus"purdyi") که در بهار گل می دهد ممکن است رنگ گل های آن از بنفش تا آبی تند متغیر باشد اما گل های فرم بلو بدر(Blue bedder)  معمولا رنگ آبی درخشان خوبی دارد. ارتفاع و پهنای این گیاهان بین 6۰ - ۳۰ سانتیمتر در تغییر است.

این گیاهان به خاکی با زهکشی کامل، خصوصاً خاکی که در زمستان خیلی خیس نباشد. نیاز دارند و آبیاری منظم را می پسندند.

این گیاهان را در آفتاب بکارید. اما در مناطقی که در تابستان هوا بسیار گرم است.  از نور ملایم خورشید یا محل نیمه سایه برای کاشت آنها استفاده کنید. این گیاهان طول عمر نسبتاً کوتاهی دارند (؛ سال) اما با گرفتن قلمه از گیاهان قدیمی تر می توان گیاهان جدیدی به دست آورد.