کاکتوس اسکوباریا ESCOBARIA

اسکو باریا بومی پهنه های شمالی و مرکزی کشور مکزیکی است. نام علمی آن از نام کاشف آن NB.SCOBAR   گرفته شده است. ساختاری کروی دارند که کم کم با افزایش سن بلند و ستونی شکل میگردند. روی بدنۀ آنها غده هایی (توبرکولها) به صورت بسیار روشن دیده می شوند (همانند توبروکولهاى جنس کوريفانتا می باشد.) خارها فشرده و نازک و خارهای کانونی (مرکزی) بلندتر و روشنتر از خارهای شعاعی هستند و گاهی نیز در بخش بالای گیاه تیره تر می باشند. بیشینه بلندی این گیاه به ۲۰ سانتیمتر و قطر ساقه نیز 5/2 تا 6 سانتی متر میرسد. از هر آرئول نزدیک به 10 تا 40  خار شعاعی و بیش از ۱۰ خار کانونی بیرون می آید. (این خارها بیش از ۲ سانتیمتر درازا دارند). در برخی گونه های اسکو باریا، شناخت خار کانونی و شعاعی از همدیگر دشوار است. رنگ خارها گوناگون و از سفید، زرد تا صورتی و گاه تیره تر نیز دیده میشود. گلها کوچک تا ۳ سانتیمتر قطر و 5/2 سانتیمتر درازا دارند و در رنگهای سفید، سبز، زرد، زرد صورتی دیده شده اند. میوه کوچک و سرخ رنگشان هنگام رسیدن صورتی یا سبز رنگ میشود و سطح بیرونی آنها رویهمرفته صاف میباشد، تکثیر آنها از راه بذر انجام میگیرد، لیکن از راه تقسیم بدنۀ آنها نیز می توان اسکور باریاها را زیاد نمود. آب مورد نیاز آنها در بهار و پائیز باید به اندازه کافی فراهم شود ولی در زمستان به آب کمتری نیازمندند آنها می توانند در برابر درجه دمای نزدیک به صفر نیز پایداری نموده و در برابر کاهش دمای محیط هم تاب بیاورند. چند گونه معروف آنها عبارتند از:

1. bella , E. chihuahuensis , E. hesteri , E. Lloydii , E. neomexicana , E. orcuttii ,
2. rigeida, E. roseana ,E. tuberculosa ,E. varicolor