کاکتوس ما میلاریا MAMMILLARIA
نام علمی جنس ما میلاریا اشاره برآمدگی توبرکولی ساختمان این کاکتوس است. (مشتق از Mammilia) و نخستین بار گیاهشناس انگلیسی به نام E.H.Hawarth ( 1812- م ) کاشف آن بوده است. زادگاه مابیلاریاها بیشتر مکزیک بوده و گسترشگاه زیستشان در جنوب خاوری آمریا و غرب هندوستان و از صخره های شیبدار کوهستانهای بلند گرفته تا پهنه های هموار و پست شنی - نمکی، کناره های دریا دگرگونی می یابد. حدود دو هزار گونه مامیلاریا شناخته شده اند که اندازه هایشان از گیاهانی به اندازه یکی فندق گرفته تا توده های گستردهای به اندازۀ یکی چرخ دستی متفاوت می باشند. گلهای افقی شکل آنها در اندازه های کوچک و بزرگ به رنگهای، سفید، زرد، کرم، صورتی، ارغوانی و سبز در آغاز بهار تا پایان تابستان پدیدار می شوند که از جوانۀ میانی به صورت حلقه هایی در پیرامون تاج رشد کرده و به آسانی توسط بیشتر گونه ها تولید می گردند. تیغ های یکدست و زیبای مامیلاریا شبیه به رگبرگهایی است که گاهی به اندازه سوزن سخت و تیز و یا همانند مو انعطاف پذیر و نازکند و پا مانند قلاب ماهیگیری خمیده و دارای انحنا هستند. این تیغها به رنگهای گوناگون سیاه، سرخ زرد، قهوه ای و سفید یکدست همراه با الیاف ضخیمی که آنها را به گونه ای کامل میپوشانند دیده شده اند. (البته خارهای مرکزی غالباً در قسمت انتهایی تیره تر هستند و رنگ خارهای شعاعی از زرد تا قرمز قهوه ای متغیر است)، ما میلاریاها به جایگاه های آفتابی به ویژه در آغازه های بهار تا تابستان که غنچه های گل در حال پدید آمدن هستند، نیازمندند. ولی در دمای بالای محیط نیاز به آفتاب در آنها کاهش یافته و محیط سایه آفتاب را می پسندند درباره نیاز دمایی هم به جز چند گونه محدود بیشتر آنها به دمای تا ۴- درجه سانتیگراد سازگاری نشان میدهند و در فصل تابستان باید زیر دمای 38 درجه سانتی گراد نگاهداری گردند.کا کتوسهای ما میلاریا بیشترین رشد خود را در ماههای خنک پاییز و یا آغاز نخستین ماههای زمستان از سر میگیرند. ضمناً تهویۀ خوب هوا را نیز نباید از نظر دور داشت برخلاف سایر کاکتوسها که در دمای پایین (زیر صفر) به خواب می روند، ما میلاریاها به رشد و فعالیت میپردازند. پایان زمستان در پهنه هایی مانند تهران و کرج با اندکی دگرگونی، مابیلاریاهایی که درون گلخانه با پشت پنجره های نورگیر میباشند، غنچه های خود را آشکار می سازند.
گهگاهی از سوی دوستداران یا پرورش دهندگان این گفته بازگو شده که، کاکتوسهایی که یکسال گل داشته اند در سال دیگر گل نداده یا بسیار کم گل می گردند. این رخداد به سبب کمبود نور در فصل بهار و تابستان پیش از آن بوده که ساخت و ساز جوانه های زایشی را به تأخیر می اندازد. پس باید به یاد داشت که بهتر است ما میلار یاها در فصل تابستان در فضای آزاد نگهداری گردند. و در این باره خوب است از فضای سایه درختان با دیوارها سود جست زیرا آفتاب شدید، سوختگی گیاه را در پی خواهد داشت. ما میلاریاها به سبب شمار فراوانی از غنچه های تازه که در فصل گل آوری پدید می آورند به آسانی تولید بذر می نمایند. گلها با نشست و برخاست حشرات گرده افشانی شده و کپسولهای دارای بذر، پس از مدتی از بین آرئولها بیرون خواهند آمد و کپسولها نیز پس از زمان کوتاهی از سبز به قرمز دگرگونی رنگ می دهند و در همین هنگام نیز باید کار بذر گیری انجام گیرد. بهتر است کپسولهای دارای بذر پس از گردآوری، چند روزی نگهداری شده تا رطوبت پوسته از بین برود و آنگاه بیرون آوردن بذرها از کپسولها را انجام و برای کشت آماده نمود. به سبب گستردگی جنس، ما میلاریاها، در کشورهای دیگر جهان، گرد آوردندگان و دوستداران این دسته، جداگانه و تنها به نگهداری ما میلاریاها می پردازند و البته چنین شیوه ای پیامدهای بسیار خوبی در تنظیم رطوبت مناسب، دمایی میانگین و دیگر مسائل فنی داشته و بازدهی بهتری را در پرورش فراهم خواهد ساخت.
میوه های ما میلاریا معمولا بعد از گلدهی در برخی ماههای سال و در رنگهای سبز و صورتی ظاهر می شوند که هنگام رسیدن سرخ رنک می گردند.
گونه های معروف و شناخته شدۀ ما میلاریاها در بین کلکسیونرها به قرار زیر می باشند:
M.albicoma , M.albilanata , M.blossfeldiana , M.bocasana , M.bombycina . M.boolii, M.camptotricha , M.calacavitha , M.celsiana , M.centricirrha , M. collinsii M.compressa , M.confusa , M. dealbata , M. diacentra , M.discolor M.dixanthocentron , M.elegans , M.elcngata , M.fuscata , M.guelzowiana M.geminispina , M.glassii M.hahniana , M. heririchiana , M.ingens , M.kraehenbuehlii , M. lanata , M. microhelia M.nana , M.nejapensis , M.perbella , M.mollendorffiana, M.plumosa , M. pringlei,