شش گونه بومی * هاوایی از هالا پی پی وجود دارد، همه آنها به شدت جذاب بوده و گل هایی زیبا و به رنگ زرد مایل به سبز در گل آذین آویز و متراکم می رویانند. این گونه زمانی به وفور یافت می شد اما در حال حاضر در معرض انقراض است. گونه ای کند رشد است و در نهایت به ارتفاع 6 متر یا چندین شاخه می رسد. گل های فراوان آن توسط گل آرایان مورد توجه است و بر روی ساقه گلدهنده آویز تشکیل می شوند. این درخت هنوز هم در مناطق خشک کونا (هاوایی) در ارتفاعات 450 متر تا 720 متر یافت می شود اگر چه بصورت موفقیت آمیزی در ارتفاعات پایین تر نیز پرورش می یابد. زهکش اهمیت حیاتی دارد. خاک و نیاز نوری: باید این گونه در آفتاب کامل و خاک آزاد کشت کرد و آبیاری آن باید کم باشد. مقاومت : مقاوم به گرما، باد و تا حدی خشکی است. گونه pleomele aurea درختی است که بیشتر در مناطقی تا حدی خشک، در کنار سطح دریا، تا مناطق مرطوب، در ارتفاعات 900 متری ، دیده می شود. به کندی رشد کرده و به ارتفاع 9 متر می رسد. P.aurea را باید در آفتاب کامل و در خاکی غنی، مرطوب و با زهکش مناسب کشت (اهمیت فراوان دارد) کرد. مقاومت: به باد مقاوم بوده و نسبتاً به خشکی نیز مقاوم است.