مانجیرو بومی مناطق گرمسیر آسیا است و دارای رشدی سریع است که به ارتفاع 9 متر می رسد. تحت شرایط مساعد، ممکن است بیشتر از این نیز ارتفاع بگیرد. در سرتاسر طول سال به گل می رود، حامل گل هایی بزرگ به رنگ سفید است. همچنین فرم هایی با رنگ گل صورتی از آن موجود است. برگ های آن کرک دار بوده که دارای رنگ خوشایند خاکستری-سبز هستند. پوسته تنه شیاردار و چوب پنبه ای است. تمام بخش های درخت قابل استفاده است: گل ها به خمیر آغشته و پخته می شوند، در حالی که برگ های حساس جوان و نیام بذور نابالغ ممکن است در سالاد خورده شده یا به سوپ و کاری اضافه گردند. سایر قسمت های گیاه منبع فیبر، صمغ، رنگ طبیعی، و دارو می باشد. تولی نیام بذر در سرتاسر طول سال است. اگر آنها برای مصارف خانگی چیده نشوند ممکن است از لحاظ بصری ناخوشایند باشند. خاک و نیاز نوری: درخت در هر نوع خاکی با زهکشی مناسب و در آفتاب کامل رشد دارد. مقاومت: مقاومتی بالا به خشکی و باد، و مقاومت سبی به شوری از خود نشان می دهد. می توان رادر فای سبز به دلیل مصرف خوراکی، سایه خوب، و در فرم گل صورتی آن، به عنوان تک نمای رنگی استفاده کرد.