استبرق با وجود اینکه به ارتفاع 5/4 متر می رسد اما این بومی هندوستان و جنوب شرقی آسیا می تواند به درختی کوچک به آسانی تربیت شود. بطور قابل ملاحظه ای به شوری، خشکی، گرما و باد مقاوم است. در هر نوع خاکی با زهکش مناسب کشت می شود. پوست تنه آن چوب پنبه ای و شیاردار است. گل های ان سفید و بنفش کمرنگ است و برای گل آرایان مورد توجه است. در هندوستان گل های آن به سفید است و غذای مورد علاقه کرم پروانه مارچ می باشند و درخت در زمستان شاید بطور کامل توسط آن ها بی برگ شود به سرعت نیز بازیابی می شود. باید آن را در آفتاب کامل کرد.

توجه: در زمان کشت و کار آن باید احتیاط زیادی به عمل آورد، زیرا شیره شیره ای رنگ آن حاوی مواد زهرابه ای با اجزای ترکیبی است که موجب سوزش پوست و حتی در اندازه های زیاد می تواند کشنده باشد. با این وجود دارای کاریردهای دارویی است.