نام عمومی:علف لیمو

نام علمی:Cumbopogon citrates (DC.) Stapf

تیره:Poaceae

نام انگلیسی:Lemongrass

منشا: جنوب آسیا (هندوستان – سریلانکا)

زمان گلدهی:  به ندرت و در اواخر تابستان و اوایل پاییز

ویژگی ها: این گراس چند ساله، معطر (دارای عطر لیمو ) و بومی جنوب آسیا می باشد. علف لیمو از تطبیق پذیر ترین گراس های دنیا می باشد. علف لیمو رشد در مناطق گرم تا متوسط را ترجیح می دهد. اما در صورتی که در مناطق سردتر، سرمای شدیدی بروز نکند و گیاه در پاییز توسط خاکپوش زیاد پوشش داده شود. قابل پرورش است. برگ ها به رنگ سبز مایل به آبی ، در پایین بوته اندکی متورم شده و یک استولون گوشتی با ساقه زیر زمینی را ایجاد می کند. برگ ها از ریزوم های پیازی که در طی زمان گسترش یافته به وجود می آیند. ساقه سفید آن خوراکی می باشد. از این گیاه در آشپزی و تهیه چای نیز استفاده می گردد. دارای خصوصیات دارویی نیز می باشد. ساقه های برگی ، باریک ، به شکل روبان در دسته هایی که هر کدام یک متر یا بیشتر ارتفاع داشته می روید. در صورتی که گیاه بزرگ شود می توان سر شاخه ها را درفصل رشد هرس کرد. لبه برگ های بالغ زبر بوده و می تواند تا حدی تیز باشد و در زمان برداشت به راحتی سبب برش انگشتان دست می گردد. علف لیمو به ندرت گل (به رنگ زرد) داده و بذر تولید می کند. روش تکثیر  آن کمتر با استفاده از بذر می باشد (5 تا 15 روز زمان جوانه زنی) و بیشتر با استفاده از گیاه بالغ و تقسیم بوته می باشد.

عادت رشدی: فرم رشدی آن خوشه ای و ایستاده می باشد.

سرعت رشد: خیلی سریع، ارتفاع گیاه بالغ به 5/1-9/0 متر و پخش شوندگی آن به 9/0-6/0 متر می رسد.

نیاز نوری: آفتاب کامل تا سایه آفتاب نیاز دارد.

خاک مطلوب: غنی، حاصلخیز، اضافه کردن مقادیر زیادی از مواد آلی در شکل کمپوست ، خاکبرگ یا کود دامی قبل از کاشت و خاکپوشی آن در طی فصل رویش برای نگهداشتن سطح رطوبت خاک نیاز است. نیازمند زهکش مناسب نیز می باشد. اسیدیته خنثی تا اسیدی را می پسندد.

نیاز آبی: نیاز آبی آن بالا است. به ویژه در اوایل مرحله رشدی خود نیاز وافری به آب دارد.

مقاومت به سرما: حساس به سرما.