نام عمومی:فرش سبز

نام علمی:Herniaria glabra L.

تیره:Caryophyllaceae

نام انگلیسی:Smooth Rupturewort

منشا: اروپا

زمان گلدهی: تابستان

ویژگی ها: فرش سبز گونه ای همیشه سبز، چند ساله و واشی می باشد. در منابع مختلف از آن به عنوان گیاهی فناناپذیر یاد شده است و گزینه ای ایده آل برای رشد در بین جاپاهای سنگی (Stepping stone)، یا کشت به عنوان جایگزین چمن می باشد. شکلی شبیه به خزه دارد. برگ های کوچک آن یک فرش همیشه سبز به رنگ سبز روشن و متراکم را پدید می آورند، که در زمستان به رنگ برنزی در می آید (شبیه به رفتار فرانکنیا) که جاذبه زمستانی را نیز ایجاد می کند. گل آن به رنگ سبز یا سفید و از دید زینتی فاقد ارزش بوده و گلبرگ نیز ندارد. شایان توجه است نداشتن گل های بزرگ و زیبا در این گونه یک حسن است، زیرا کاشت در باغچه های کنار راهروها یا جاهای سنگی که محل عبور افراد است مناسب بوده و زنبور ها و سایر حشرات در فصل گلدهی به آن هجوم نمی آورند. در دوره های به شدت خشک نیازمند آبیاری منظم است. این گونه نسبتا نا شناخته مانده است، اما با توجه به ظرفیت های زینتی آن، سزاوار شناساندن بیشتر در جامعه باغبانی می باشد. نگهداری از آن ساده است. بر خلاف سایر گونه های خزنده که دارای ریشه هایی کم عمق و سطحی بوده، این گونه دارای ریشه اصلی و بزرگ بوده که به آن در حفظ آب کمک می کند. نسبتا به پاخوری تحمل دارد. در قدیم از آن به عنوان گیاه دارویی استفاده می شده است. از آن در باغ صخره ای، ریگزار و خشک منظری استفاده می شود. ممکن است در اقلیم هایی با سرمای بسیار سخت زمستانی به عنوان گیاهی یک ساله کشت شود. روش تکثیر آن به سادگی از طریق تقسیم در بهار صورت می گیرد.

عادت رشدی: فرم رشدی خزنده، خوابیده و حصیری متراکم می باشد.

میزان رشد: کند، ارتفاع تا 7cm و گسترش آن بین 30-45cm است.

نیاز نوری: آفتاب کامل (عملکرد خوب) تا نیمه سایه.

خاک مطلوب: نیازمند خاکی با زهکش مناسب می باشد. بستر سنگریزه ای را ترجیح می دهد.

نیاز آبی: مقاوم به خشکی.

مقاومت به سرما: بسیار مقاوم به سرما.