نام عمومی:ایندیگو رونده

نام علمی:Indigofera spicataForssk

تیره:Fabaceae

نام انگلیسی:Creeping Indigo

منشا: مناطق گرمسیر آفریقا

زمان گلدهی: اواخر تابستان و اوایل پاییز

ویژگی ها: ایندیگو رونده، گونه ای واشی، چند ساله و ویژه مناطق گرمسیر است. در مابع برای جنس Indigofera بین 700 تا 800 گونه ذکر کرده اند. این گونه دارای اسامی علمی متعددی (در حدود 7 نامعلمی مترادف) از قبیل I.endecaphylla می باشد. دارای ریشه اصلی، قوی، عمیق و چوبی می باشد. ساقه ها به رنگ سبز یا مایل به قرمز، که در محل گره ها ریشه دار می شوند. برگ ها مرکب، متناوب بوده و ساقه دارای برگ در دو سوی دمبرگ می باشد. برگ مرکب به طوب 3cm، دارای 9-7 برگچه است که بین 3-11mm طول دارند. برگچه ها به شکل واژتخم مرغی و نوک آن دایره ای تا نوک چالهدار (Emarginate) است. گاهی رده هایی از رنگ سفید در برگچه های دیده می شود. گل آذین خوشه گرزن، متعدد، در جام گل صورتی به طول 1.5-3.5cm می باشد. از این گیاه می توان به منظور بهینه سازی رشد در پای درختان مثمری که در فضای سبز رشد کرده اما علف هرز مانع رشد مناسب آن ها می شود، استفاده کرد. همچنین برای جلوگیری از فرسایش خاک و تثبیت نیز به کار می رود. گل های ایندیگو رونده برای زنبور ها جذاب بوده و برای احشام سمی می باشند. این گیاه پوششی در واقع یک علف هرز در سطوح چمنکاری است. روش تکثیر آن، به راحتی از طریق بذر، خوابانیدن یا قلمه می باشد.

عادت رشدی: عادت رشدی آن خوابیده تا میزان کمی به سمت بالا و پخش شونده و حصیری می باشد.

میزان رشد: ارتفاع 50cm و گسترش 1 متر.

نیاز نوری: آفتاب کامل تا نیمه سایه.

خاک مطلوب: در هر نوع خاکی رشد می کند.

نیاز آبی: آبیاری معمولی.

مقاومت به سرما: نسبت به سرما مقاومت ندارد.