نام عمومی : موندوگراس

تیره: Liliaceae

نام علمی: Ophiopogon japonicus

نام انگلیسی: Ophiopogon japonicas (L.f.)ker Gawl

منشأ: ژاپن و کره                 

 زمان گلدهی: تابستان

 ویژگی ها : موندوگراس گونه ای همیشه سبز، واشی، تک لپه ای و چند ساله است. بر خلاف ظاهر و نام عمومی آن جزو تیره لیلیاسه (سوسن) می باشد. برگ ها خطی به طول cm ۲۰-۴۰ می باشد . چمنی شکل و نسبتاً ضخیم که به سمت زمین می پیچند. در واقع برگ ها به صورت توده ای، از شبکه ای حاصل از ریزوم هایی که در زیر سطح زمین می رویند تشکیل می شوند. رنگ برگ ها سبز تیره است. با افزایش سن، توده ها به هم پیوسته و فرشی پیوسته از برگساره را ایجاد می کنند. گل های کوچک به رنگ سفید تا بنفش کمرنگ بر روی شاخسارهای کوچکی که بر ساقه ای به طول cm 10-5  است، می رویند. گل ها به همراه ساقه گل  دهنده، به این دلیل که در پوشش برگساره قرار گرفته، ارزش زینتی نخواهد داشت. میوه سته به رنگ آبی-سیاه و به قطر 5 mm  است. در طب قدیم و به خصوص طب چینی دارای خصوصیات درمانی می باشد. چندین گونه زینتی آن معرفی شده است.ارقام پا کوتاه آن ممکن است دارای سرعت رشد پایین تری باشند. گزینه بسیار ایده آل برای حاشیه کاری و حاشیه راهروها و تقسیم بندی فضای سبز است. ارقام پا بلند آن به عنوان گیاه پادیواری مورد استفاده قرار می گیرند. به دلیل اینکه در باد دارای حرکت مواج است نمایی تماشایی در باد دارد. برای کشت در کنار حوضچه ها یا باغ موزه نیز مورد استفاده قرار می گیرد. نسبت به سایر چمن های زینتی، نیاز به چمن زنی نداشته و کنترل آن در کنار تأسیسات ساده تر است. همچنین به عنوان گیاه پشت زمینه برای بسیاری از گیاهان رنگین، مورد استفاده قرار می گیرد.روش تکثیر آن بسیار ساده و از طریق پاجوش یا تقسیم می باشد.

عادت رشدی: دارای فرم رشدی پشته ای است و بافت نرمی دارد.

میزان رشد: کند تا متوسط، cm 25-15 ارتفاع می گیرد. گسترش آن بستگی به رقم داشته و بین 60-30 cm  است.

نیازنوری: آفتاب کامل تا نیمه سایه.

خاک مطلوب: زهکش مناسب با خاک غنی را ترجیح می دهد.

نیاز آبی: تا حدودی مقاوم به کم آبی است.

مقاومت به سرما: مقاوم به سرما.