نام عمومی: نعناعی خوددرمان

تیره: Lamiaceae

نام علمی: Prunella grandiflora

نام انگلیسی: Large Self-heal

منشأ: اروپا

زمان گلدهی: اواخر بهار تا اواخر تابستان

ویژگی ها: نعناعی خوددرمان گیاهی پوششی، واشی و چندساله است. برگ ها نیمه همیشه سبز، نیزه ای شکل، دارای رگبرگ های برجسته، به رنگ سبز تیره به طول5/3-5 cmو پهنای cm 1/25-2/5می باشند. گلها تماشایی، بزرگ، قیفی شکل و به رنگ بنفش کمرنگ تا صورتی یا سفید می باشند. این گل های دولبه ای و متراکم در خوشه انتهایی فشرده که از برگساره ها افراشته شده است، می رویند. گل ها به قطر 2/5 cmبرروی خوشه هایی به ارتفاع 5-7/5cm می رویند. میوه، مجتمع شامل ۴ خشک میوه چه کشیده می باشد. ساقه ها دارای سطح مقطع چهاروجهی می باشند. مناسب برای زیراشکوب درختان است. خوشه های گل پژمرده چیده شوند. گیاه به صورت آزادانه خود کاشت بوده اما گیاهان به وجود آمده از بذر شبیه گیاه مادری نمی شوند. مناسب برای پوشش سطوح بزرگ می باشد. پس از دوره گلدهی، سربرداری کلی به منظور حذف خوشه گل و نگهداری ظاهر گیاه ضروری است. گونه ای پررشد بوده و معمولا پس از ۲ تا ۵ سال به بلوغ می رسد. گل ها برای پروانه ها جذاب است. مناسب برای کشت توده ای، حاشیه کاری و کشت ردیفی می باشد. همچنین به عنوان گیاه تکانما و پوشش دهنده باغ صخره ای نیز مورد کاربرد است. نعناعی خوددرمان دارای ارقامی با اندازه ها و رنگ گلهای متفاوت می باشد. ممکن است در گرمای تابستان مناطق گرمسیر برگساره حالتی پژمرده به خود بگیرد. بهترین روش تکثیر تقسیم بوته در اواخر زمستان و اوایل بهار است. از طریق بذر نیز تکثیر می گردد.

عادت رشدی: فرم رشدی آن حصیری و پخش شونده است.

میزان رشد: متوسط، cm 30-15 ارتفاع گرفته و دارای گسترشی در حدود cm 45-30است.

 نیاز نوری: آفتاب تا نیمه سایه.

خاک مطلوب: PH اسیدی و خاک حاصلخیزرا می پسندد.

نیاز آبی: نیاز آبی بالایی دارد. نسبت به خشکی مقاومتی ندارد.

 مقاومت به سرما: تا حدودی مقاوم به سرمای متوسط.