نام عمومی: توت پایابی استرالیایی

تیره: Fabaceae

نام علمی: sona Formosa (G.Don) Joy Thomps

نام انگلیسی:Sturts Desert Pea

منشأ: استرالیا

زمان گلدهی: بهار تا تابستان

ویژگی ها: توت پایابی استرالیایی گونه ای همیشه سبز، یک ساله تا چند ساله و واشی است. این گونه به دلیل داشتن گل هایی به رنگ خون و برگی شکل با برجستگی مشکی در مرکز، معروف شده است. یکی از شناخته شده ترین گونه های وحشی استرالیایی می باشد. برگها به طول1/5cm خاکستری - سبز، شانه ای که به صورت مارپیچ برروی محور اصلی گیاه و در دو ردیف متقابل در ساقه های جانبی روییده اند. گلهای آن بسیار متمایز از گلهای رایج در گونه های تیره بقولات می باشد. گلها دیدنی، بزرگ، به طول cm ۹ در خوشه هایی می رویند که برروی ساقه های گل دهنده عمودی و قطور قرار دارند. این ساقه های گل دهنده در هر cm 15-10 ساقه خوابیده می رویند و طول این ساقه ممکن است به ۲ متر برسد. برگساره آن پوشیده از کرک های کوچک می باشد. میوه نیام، در حدود 5cm بوده که در هر کدام ۵۰ بذر صاف و کلیه شکل می روید. بذرها کوچک بوده و تا چندین سال دارای قدرت زیوایی بالا خواهند بود. اغلب فرمهای رویشی زیرگونه های آن، خوابیده و خزنده می باشد. به دمای فوق العاده زیاد مقاوم است. توت پایابی دارای ریشه ای استثنایی از نظر طولی بوده که می تواند آب  را از اعماق خاک جذب کند. معمولاً پس از بارندگی گیاه توسط گل های دیدنی اش پوشیده می شود. مناسب جهت کشت در باغ خشک منظر و فضای سبز مناطق گرمسیری می باشد. این گونه به عنوان گیاه تحت حفاظت در استرالیا شناخته شده است. دارای قابلیت خودکاشتی است. استفاده از آن جهت جایگزینی چمن در استرالیا رایج است. بهترین روش تکثیر آن استفاده از بذور (نیاز به خراش دهی دارد) آن می باشد.

عادت رشدی: فرم رشدی آن خوابیده تا خزنده است.

میزان رشد: کند، ارتفاع 30cm و گسترش آن معمولا به 5/1-۱ (بیشینه ۲) متر خواهد رسید.

نیاز نوری: آفتاب کامل

خاک مطلوب: خاکی با زهکش مناسب.

نیاز آبی: بسیار مقاوم به خشکی

مقاومت به سرما: سرمای اندک آن توسط گیاهان استقرار یافته تحمل می گردد.