نام عمومی: آویشن ابلق

تیره: Lamiaceae

نام علمی:Thymus citrodorus Schreb

نام انگلیسی:Lemon Thyme

منشأ:

زمان گلدهی: اوایل تابستان

ویژگی ها: آویشن ابلق، گونه ای همیشه سبز، چند ساله و نیمه خشبی می باشد. اسامی علمی مترادف دیگری از قبیل T citriodorus، T. fragrantissimus  و T serpyllum var. citridorus

نیز دارد. در واقع این گونه هیبرید (T. vulgaris × T. pullegioides) می باشد. گلها دیدنی در خوشه هایی به رنگ بنفش - صورتی می رویند. ساقه ها باریک، بلند و خزنده هستند. برگ ها کوچک، بیضوی تا کشیده و نوک تیز، کرک دار، به رنگ سبز تیره یا سبز و زرد روشن (ابلق) می باشند. مناسب کشت در باغ خشک منظری، صخره ای و ریگزار می باشد. دارای عطر (بیشترین میزان رایحه درست قبل از زمان آغاز گلدهی می باشد) و طعمی همچون لیمو دارد. میوه آن فندقه چهارقسمتی می باشد. مناسب جهت کشت در باغ گره و حاشیه باغچه می باشد. آویشن ابلق یا لیمویی، مصرف خوراکی داشته و به عنوان گیاه دارویی نیز کاربرد دارد. ارقامی از آن دارای برگساره ابلق می باشند. پرورش و نگهداری از آن ساده است. به خشکی، مناطق ساحلی، شیب و باد مقاوم است. جذاب برای پروانه ها بوده و تا حدودی پاخوری را تحمل می کند. از آن، جهت کشت در بین جاپاهای سنگی نیز می توان استفاده نمود. هرس برگساره جهت کنترل رشد، حفظ ظاهر یا کاهش رشد بخش خشبی (جوان سازی) نیاز خواهد بود. روش تکثیر این گیاه، بذر، تقسیم توپ ریشه در بهار، قلمه برگ، قلمه چوب نرم و خوابانیدن هوایی و یا انتهایی می باشد.

عادت رشدی: فرم رشدی آن پخش شونده، بوته ای تا ایستاده می باشد.

میزان رشد: کُند، ارتفاع cm 30-10 گسترش در حدود cm 30-15.

نیاز نوری: آفتاب کامل تا سایه اندک.

خاک مطلوب: خاک هایی با زهکش مناسب؛ خاک های فقیر تا متوسط را ترجیح می دهد.

 نیاز آبی: مقاوم به خشکی؛ به حالت غرقاب حساس است و دچار پوسیدگی ریشه می گردد.

مقاومت به سرما: تا حدود کمی مقاوم به سرما.