نام عمومی: بومادران معمولی

نام علمی: Achillea milifoliumi L.

تیره: Asteraceae

نام انگلیسی:Common Yarrow

منشا: اروپا و آسیا

زمان گلدهی:  بهار و تابستان

ویژگی ها: بومادران معمولی، گونه ای همیشه سبز، واشی و چند ساله است. این گیاه یک تا چندین ساقه به طول cm90-20 تولید کمی کند. گسترش آن از طریق ریزوم خزنده می باشد. برگ ها بی دمبرگ، در طول ساقه به صورت یکنواخت ظاهر شده اند.. برگ ها از نیمه ساقه به بالا بزرگتر شده و دندانه دار هستند. برگ ها دارای درجات متفاوتی از کرک می باشند. برگ به ول cm20-5 بوده، دو یا سه بار شانه ای ، غالبا پر مانند و به صورت مارپیچی روی ساقه می رویند. گل آذین کلاپرک و از تعداد زیادی گل های کوچک تشکیل شده که توسط حله ای از برگواره ها محصور گردیده اند. گلچه های لوله ای در مرکز و غالبا به رنگ سفید مایل به زرد، صورتی یا ارغوانی اند. گلچه های زبانه ای با سه دندانه در پیرامون، و سفید رنگ می باشند. میوه آن فندقه است. گیاه خاصیت درمانی بالایی دارد. در ایران در نواحی مختلف کوهستانی به خصوص اطراف دماوند، دشت جبال البرز، شمال اوشان، ارومیه و تبریز تا ارتفاع 2100 متری می روید. از کلیه قسمت های گیاه رایحه ای تند متصاعد می گردد. مقاوم به خشکی بوده و مناسب برای کشت در باغ صخره ای، باغ خشک منظری و کشت ردیفی می باشد. سرگل برداری و هرس گیاه پس از پژمرده شدن برای تحریک به گل دهی جدید و رشد رویشی جدید نیاز است. نسبت به باد حساس است. تقسیم گیاه برای ایجاد تهویه بهتر هر دو سال یکبار مفید است. در صورت عدم کنترل به صورت مهاجم ( بویژه در سطح چمنکاری) درمی آید. قسمت هوایی گیاه در سرما از بین رفته و در اولین بهار به سرعت رشد کرده و گیاه جدید را به وجود می آورد. همچنین ممکن است گرمای تابستان در مناطق گرمسیر گیاه را پژمرده کند. معمولا برگساره آن پس از غروب آفتاب گرم باز شده و گیاه حالت شاداب به خود می گیرد. گل ها برای پروانه ها و زنبور ها جذاب است. روش تکثیر آن بذر و تقسیم پاجوش های گیاه در پاییز می باشد.

عادت رشدی: فرم رشدی آن ایستاده است.

میزان رشد: سریع، ارتفاع cm90-20 و گسترشی در حدود cm60

نیاز نوری: آفتاب کامل تا نیمه سایه، تولید گل ای بیشتر در آفتاب کامل.

خاک مطلوب: خاک های سبک و شنی را ترجیح می دهد (زهکش مناسب).

نیاز آبی و مقاومت به سرما: مقاوم به خشکی و حساس به سرما